Şöyle başlıyorum; şu an 18 yaşındayım, 11 yaşındayken zorla kapatıldım. Hiçbir zaman istemedim ama kendimi bildim bileli baskı gördüm. 13 yaşına geldiğimde kapalı olmak istemediğimi kendime yakın bulduğum bir öğretmenimle konuştum. Bana kızdı ve "sakın öyle şeyler düşünme bir daha duymayacağım." dedi. Hep utangaç, kendine güvenmeyen uysal biriydim. Öğretmenim kızınca hemen sindim. O arada kendime ailemden gizli sosyal medya açmış açık resimlerimi koyuyordum zaten okula da açık gidiyordum kapalı almıyorlardı o zamanlar. Ailemin sosyal medya hesaplarından kendi resimlerimi siliyordum. Kendimden o kadar utanıyordum ki hiç arkadaşım olmadı. Zaten hep sınırlandığım için arkadaşım olduğu zamanlarda onlara gitmem ya da onlarla bir şeyler yapmam yasaktı. Her şey karşılıklı doğal olarak onlar da bize gelmedi. Hep yalnız kaldım. Sonra liseye geçtim ve bu hâlâ devam ediyordu. Annemin bir akrabasından 3. Yabancı dilim için dersler almaya başladım ve bu öğretmenim sanki beni anlamış gibi "eğer kapalı olmak istemiyorsan ben senin yanındayım" dedi. O gün dönüşte annemle bunu konuştum. Bana kızdı ve "böyle daha güzelsin" dedi. İstediğim güzellik değildi. Yine sindim. Her zaman ailem için yapmaya devam etmeye çalıştım. Ama her gün nefret ede ede taktım. Başımda o varken boğuluyor gibi hissediyordum. Hep bir taraflardan gevşetmeye çalışıyordum. Bir zaman sonra bıraktım ve okul harici evden çıkmamaya başladım. Kendimden nefret ediyordum, kimsem yoktu. Sürekli ders çalıştım, dil öğrendim, okudum kendimi geliştirdim. Bu sene üniversite sınavında ilk 5 bine girdim. Tıp okumak istiyordum her zaman. İstediğim yeri de alıyorum şuan. Bu sene içinde annemle çok kez konuştum kapalı olmak istemediğimi hep geçiştirdi, heves geçer sandı. Sınav geçtikten sonra babamla konuştum. Babam çok farklı şeyler düşünerek siyasete bağladı. "Açılırsan solcular kazanacak" vb. Hiçbir zaman benim sağ - sol ayrımım olmadı ve her zaman herkese her seçime saygı duydum. Ama babam "sonuç olarak senin kararın" dedi ve kapattı konuyu. Sonra tekrar bekledim, düşündüm, araştırdım. Bu süreçte annem sürekli beni suçladı ve tehdit etti. "Senin yüzünden evde huzur kalmadı, senin yüzünden mutsuzuz, açılmayacaksın, seni okutmam, yollamam üniversiteye falan, dizimin dibinde oturursun..." Bağırdı bağırdı ve gitti. Bir kaç saat sonra geri gelip tehdit ettiği için özür diledi. "Ben yapmam ama baban yapar" dedi bu sefer. Bu son bir ayda sürekli sürekli ikisiyle de konuşmaya kendimi anlatmaya zorla bir şey olmayacağını söylemeye çalıştım. Dinlemediler. Babamla konuştum sonra. "Ben müsbet bir adamım" falan demeye başladı. "Annemi saygıyla dinlerim baba ama senin bu konuda söyleyeceğin şeyleri dinleyemem özür dilerim din dağıtmakla dinli olunmuyor" dedim. "Haklısın ben de namaza başlayacağım" dedi bir ay önce. Ve tabiki başlamadı ben başladım bu arada. En sonunda artık daha fazla erteleyemeyeceğimi farkettim ve anneme söyledim. Annem yavaş yavaş kabullenmeye başladı ama kızmaya devam etti doğal olarak. Ve babam "senin kararın, senin hayatın, sen bilirsin" diyen adam. "Ne dediysem vazgeçiremedim sen görürsün" dedi ve konuşmamaya başladı benimle. Şu an üniversiteye gidebilecek miyim bilmiyorum, evden çıktığım an geri geldiğimde dayak mı yiyeceğim bilmiyorum, babamın surat asmaları bütün aileyi etkiliyor ve annemin etkilenmesini istemiyorum, gördüğüm psikolojik şiddetin haddi hesabı yok. Ne yapacağım hiç bilmiyorum. Ne olacak hiç bilmiyorum. Çok fazla yoruldum. Ya bir şekilde kurtulacağım bu baskıdan ya da dünyayı kendimden kurtaracağım. Çok yoruldum.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Babam hakkında, baskı, psikolojik şiddet
- Konu Sahibi Swarlleyy
- Başlangıç Tarihi
- 19 Temmuz 2018
- 1.888
- 6.007
- 7 Aralık 2009
- 2.529
- 1.907
bence fazla üsteleme şimdilik, bi okula başla düzenini kur ondan sonra tekrar düşün.
çok iyi bir fırsat var elinde o psikopatlar yüzünden kaybetme lütfen
ben de lise 1 de kapandım, hem de kendi isteğimle ama elbette çok zorlandım yaşıtlarım gibi giyinemedim, erkek arkadaş vs edinemedim, özgüvenim sıfırdı.
hep imtihan vs diye kendimi durdurdum ama bi süre sonra bu hislerim de geçince tam 10 yıl sonra açıldım
kocam inanılmaz karşıydı ama vazgeçmedim şu an çok mutlu ve huzurluyum
ama senin şartların hala olgunlaşmamış, az daha sabret, okul zamanı açık olursun ama ailene pek karşı gelip geleceğini yakma
çok iyi bir fırsat var elinde o psikopatlar yüzünden kaybetme lütfen
ben de lise 1 de kapandım, hem de kendi isteğimle ama elbette çok zorlandım yaşıtlarım gibi giyinemedim, erkek arkadaş vs edinemedim, özgüvenim sıfırdı.
hep imtihan vs diye kendimi durdurdum ama bi süre sonra bu hislerim de geçince tam 10 yıl sonra açıldım
kocam inanılmaz karşıydı ama vazgeçmedim şu an çok mutlu ve huzurluyum
ama senin şartların hala olgunlaşmamış, az daha sabret, okul zamanı açık olursun ama ailene pek karşı gelip geleceğini yakma
Seni o kadar çok iyi anlıyorum ki bnde 19 yaşındayım , benimde ailemde özellikle babamda psikolojik baskı var aynı seninki gibi sadece bana kizsa anlayacağım ama o benimle birlikte evdeki herkesi huzursuz ediyor , hep onun dediği olacakmış gibi davranıyor ama başkalarının yanindada demokratik olduğunu fln söylüyor . Düşün bu hesabı bile arkadasima aç dedim yaşımı fln büyük gösterdim belki bulurlar beni diye , anlatacak benimde kimsem yok buradakiler çok yardımcı oluyor her konuda . Bence okulun için bile olsa 3 4 ay daha sabret okadar emeğin çöp olmasın sonra yine bakarsın duruma göre ...
Keşke biraz anlayışlı bir ailem olsaydı diyorum bazen. Üniversiteye başka şehire gidip orda da yapabilirim. Ama bana güvenmelerini istediğim için bu kadar kendimi anlatmaya çalışıyorum. Gizli iş çevirmek istemiyorum. Anlaşmak istiyorum ama o kadar zor ki ailemle anlaşabilmek.
Teşekkür ederim. Keşke ben de daha büyük olsaydım. Ama 7 yılımı harcadım daha fazla uzasın istemiyorum.
- 28 Haziran 2018
- 2.750
- 3.785
Benimde lisede böyle bir arkadaşım vardı.
Aile baskısıyla çocuk yaşta başörtü takıyordu ortaokul yaşlarındayken.
Takmak istemezse dövüyordu ailesi,o da mecburen alıştı.
Daha sonra senin gibi üniversiteye kadar kapalı kaldı,üniversite sınavında iyi bir puanlama yaptı ve ailesinin bulunduğu şehirden gitti.
Sonra hem okuyup hem çalışmaya başladı,ailesiyle sık sık iletişim kurmayı kesti.
Daha sonra başörtüsünü çıkarttı,şuan çok güzel bir kız ve mini etekler elbiseler şortlae istediğini giyiyor.
Kısacası kurtuldu baskıdan.istediği gibi yaşıyor hayatını.
Sende öyle yap,istemediğin bir kimliğe bürünüp hayatını mahfetme,dünyaya bir kere geliyorsun ister kapalı olursun ister açık,kime ne?
Aile baskısıyla çocuk yaşta başörtü takıyordu ortaokul yaşlarındayken.
Takmak istemezse dövüyordu ailesi,o da mecburen alıştı.
Daha sonra senin gibi üniversiteye kadar kapalı kaldı,üniversite sınavında iyi bir puanlama yaptı ve ailesinin bulunduğu şehirden gitti.
Sonra hem okuyup hem çalışmaya başladı,ailesiyle sık sık iletişim kurmayı kesti.
Daha sonra başörtüsünü çıkarttı,şuan çok güzel bir kız ve mini etekler elbiseler şortlae istediğini giyiyor.
Kısacası kurtuldu baskıdan.istediği gibi yaşıyor hayatını.
Sende öyle yap,istemediğin bir kimliğe bürünüp hayatını mahfetme,dünyaya bir kere geliyorsun ister kapalı olursun ister açık,kime ne?
- 11 Mart 2016
- 11.346
- 49.018
Çok ince düşünüyorsun.
Madem kararını vermişsin sürekli sorarak olmaz o iş
Baban senin hayatın dediğinde uygulamaya geçicektin.
Herkesin keyfini yapmaya çalışırsan kendi ömründen yersin.
Zeki bir kızsın ilk 5 bine girmek gurur kaynağı olmalı ailen için okutmam demek tam( bulamadım buraya ne yazacağımı)
Okumaktan sakın vazgeçme
Madem kararını vermişsin sürekli sorarak olmaz o iş
Baban senin hayatın dediğinde uygulamaya geçicektin.
Herkesin keyfini yapmaya çalışırsan kendi ömründen yersin.
Zeki bir kızsın ilk 5 bine girmek gurur kaynağı olmalı ailen için okutmam demek tam( bulamadım buraya ne yazacağımı)
Okumaktan sakın vazgeçme
Bu şekilde cesur olmak isterdim. Ama ne olursa olsun ailemi de çok seviyorum. Annemi diyeyim ya da. Olmazsa olmazım. 7 yıl hep o üzülmesin diye dayandım. Ama artık kendimi de düşünmem gerekiyor biraz. Keşke anlaşabilsem onunla.
- 28 Haziran 2018
- 2.750
- 3.785
Kızma ama bazı insanlar dar görüşte basma kalıpta yaşayabiliyorlar,babanda onlardan biri sanırım.
Kapalı olman gerektiğini düşünüyor,bu yüzden baskı yapıyor.
Bence annende babanla yüz göz olup tartışmamak için göz yumuyor.
Olabilir yani.
Ama yine de cesur olman gerekiyor,bu hayat senin.
Hayata bir defa geliyorsun,istemediğin biri olma.
Sen bir kere karşı gelip fikirlerini beyat et,başını aç,gerisi gelir zaten.
Tabiki kızmıyorum, farkındayım. Kendimi yiyip bitirdim aylardır çok teşekkür ederim yorumlarınız için. Cesur olmak istiyorum.
- 18 Temmuz 2017
- 274
- 278
- 32
Okula başlayana kadar he he deyin,birkaç vakit sonra da zaten eve çok uğrayamazsınız şehir dışında okursanız tabii ,büyüdüğünü ve mesleğini ciddiye alırlarsa onlar da pes eder. Şu an küçük olduğun için normal ama inşallah üni okumaya başlayınca saygınlık kazanırsın gözlerinde daha rahat edersin.
Kötü şeyler düşünme. Maşallah tebrik ederim dereceniz için de ayrıca.
Biraz daha dişini sık ama kendine güvenerek. Kendinle barış açık ya da kapalı ol. Fark etmz,bu durum onların suçu.
Kötü şeyler düşünme. Maşallah tebrik ederim dereceniz için de ayrıca.
Biraz daha dişini sık ama kendine güvenerek. Kendinle barış açık ya da kapalı ol. Fark etmz,bu durum onların suçu.
- 28 Haziran 2018
- 2.750
- 3.785
Önemli değil canım,Allah bahtını açık etsin.
- 13 Mart 2015
- 3.994
- 7.147
Sen anlaşmayı okula başladıktan sonra yaparsın, gerisini boşver. Bak ben üniversiteyi kazanalı 11 sene oldu. Yurttayken kapalı bir arkadaş vardı, biz onun kapalı olduğunu bilmiyorduk ama. Ailesinin yanına gittikçe kapanırdı, üniversite bitmeye yakın da tamamen açıldı. Görsen hayatta bu kız kapalı demezdin, hem çok açık giyinirdi hem de acayip makyaj yapardı vs, çok süslü bir şeydi. :) sen de sabret git okuluna, gerisini sonra düşün. İyi bir mesleğin olursa kendi kararlarını da alabilirsin çünkü. Ama olmaz da ailenin eline bakarsan hiçbir istediğini yapamazsın.
- 3 Mayıs 2018
- 2.875
- 8.176
Anlaşamayacağın bir ailen var anladığım kadarıyla. Maddi özgürlüğün varsa istediğini yapabiliyorsun bu dünyada maalesef. O nedenle ailenin suyuna gidip okuluna devam et. Onları ikna etmekle uğraşma. Farklı bir şehirde okursan başını kapatmayabilirsin, bunu ailenin bilmesine gerek yok. 18 yaşında reşit bir kızı baskıyla kapatmaya çalışmak çok yanlış.
- 29 Nisan 2016
- 1.471
- 1.764
Güzel kardeşim ailendem daha olgun birisin belli ki. Veya yasadıkların aenı olgunlaştırmış. Ben kapalıyım. Ama bu işler zorla olmaz. Sana tavsiyem ailenın fikrin değiştirmeye calısma. İşin içinde olduğun için goremıyorsın. Ailen aeni artık sindiremez. O yuzden sen bilirsin deyip sonra kızıyorlar. Yani bu su demek. Bu yastan sonra zorlauamam kızımı ama ne vardı sankı kapansaydı gibi. Bence su an acılma. Dayak yeme ve tartısmalara girerek kendını daha da yıpratma. Uniye .Git. Hem uni gitmwme durumun olmasın zorluk çıkarmasnlar. Uni de acıl derim. Sonra yavas yavas kabullenirler.
- 4 Nisan 2017
- 2.027
- 5.501
Çok üzülüyorum küçücük kız çocuklarını kafalarında örtüyle görünce, kahroluyorum. Halbuki o kız çocuklarının hayallerinde upuzun saçlar, rengarenk tokalar, küpeler var. Ben bir kaç yıl önce saçımı pembeye, maviye falan boyardım. 9-10 yaşlarında 'kapatılmış' bir çocuğun saçlarıma attığı bakış gözlerimin önünden gitmiyor. Hemen o anda saçlarımı eski haline döndürmek istemiştim.
Bence şu an karanızdan dönmediğinizi hissettirin ama hemen açmayın başınızı, üniye başlayana kadar. Şehir dışına gidin. Sonra mecburen saygı duymak zorunda kalacaklardır.
Bence şu an karanızdan dönmediğinizi hissettirin ama hemen açmayın başınızı, üniye başlayana kadar. Şehir dışına gidin. Sonra mecburen saygı duymak zorunda kalacaklardır.
Benzer Konular
