Bebeğimi kaybettim

m3L3kin annesi

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
15 Mayıs 2024
12
8
31
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
 
Allah rahmet eylesin, çok acı bir şey. Sizi anlamam mümkün değil ama mutlaka destek almalısınız bence. Acısı hiçbir zaman geçmeyecek bir şey bu ama normal hayatınıza da dönmeniz, hatta bir süre sonra tekrar gebe kalmanız vs hep olması gereken şeyler bunlar. Özür dileyerek soruyorum, gebelik şekeri veya kordon dolanmasi vs herhangi bir sebep buldular mı, yani neden olmuş böyle bir şey bir anda?
 
şeker yüklemesi sonrası şekerim çıktı ve insülin kullanmaya başladım fakat değerlerim çok yüksek değildi. Onun dışında bebeğim çok sağlıklıydi kilosu gelişimi hersey çok iyi gidiyordu.
Allah rahmet eylesin, çok acı bir şey. Sizi anlamam mümkün değil ama mutlaka destek almalısınız bence. Acısı hiçbir zaman geçmeyecek bir şey bu ama normal hayatınıza da dönmeniz, hatta bir süre sonra tekrar gebe kalmanız vs hep olması gereken şeyler bunlar. Özür dileyerek soruyorum, gebelik şekeri veya kordon dolanmasi vs herhangi bir sebep buldular mı, yani neden olmuş böyle bir şey bir anda?
 
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
Çok üzüldüm:KK43: Rabbim sabır versin
 
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
Allah sabır versin🙏
 
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
Ağlayarak okudum… rabbim seni bununla imtihan ediyor mutlaka sabrını da verecektik ne desek boş ama sabırlar diliyorum cennette seni bekleyecek meleğin başın saolsun 😔😔
 
Bende yašadım 1 yıl 7 ay önce. Sana şöyle söyleyim hiç geçmiyor ama acın zamanla hafifliyor kabulleniyorsun. Onlar bir melek çok şükür bir melek annesiyiz. Haşa nasıl isyan edebilirm onlar bize sadece emanet çektigmiz zorluklar öbür dünyada yardimcimiz olacak.

Senin ne yaşadıgını çok çok iyi anliyorum. Benim bebegim 2 gün yaşadı fotoları videoları bile var :KK43: kucagıma aldım. Şimdi yeni dogmuş bebeğim var :) Allah sanada herkese de nasip etsin
Ay çok uzatmicam 2 satir yazip cümleyi bitiriyim. diye yazmaya başlamiştim :)
 
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
içim cız etti başlıgı görünce ben 8 haftalık kaybetmiştim tanımı olmayan bir acı ve hüzün Rabbim sabır versin güzel kuzum Allahım acını hafifletsin sen ve ailenin hiç geçmiyor unutulmuyor asla ama alışıyorsun
 
Bence ilk nts sonrası direk doğuma alabilirlerdi seni ihmal edilmiş bişeylerin ters gittiimi hemşireler farketmiş olmalıydı. Çok üzüldüm. Umarım bir an önce toparlanırsın 🙏
Bende acıkcası cok kızdım ihmale.
Kızcagız ihmal edılmıs ogle paydosu desen nobetci doktora sevk edilir
Gerekirse paydosa cıkılmaz
Vs
 
X