Galiba deliriyorum 😔

TheQueeninthenorth · 4 Şubat 2024

arada 2.çocuk perileri geldiğinde bu konuyu açıp okuyacağım :KK70:

tek çocuk olsun çok çocuk olsun her annenin zaman zaman böyle hissettiğine eminim. arada kendimize alan açmaktan başka çaremiz yok. yani haftanın belli günleriini belli saatleri kendinize ayırın. gidin bir yürüyüş yapın, zumba yapın, kütüphanede kitap okuyun vs neyden hoşlanıyorsanız onu yapın ama çocuksuz ve hoşunuza giden bir şey olsun. bunu yapmadıkça günlük rutinde kendinizi boğulmuş hissetmeniz çok normal

minerva1988 · 4 Şubat 2024

Aysenimi .!.:
Benim olmuyor doğru dürüst.

Olunca kürtaj yaptiriyorsun doğursana

bebeklinick · 4 Şubat 2024

Leopar Taytli Burhan .!.:
Şuan çeyizlerimi çöpe atmaya gidiyorum..

Asla....

Aklını kaçıracagın bı sevgi bu inan bana

Hemen evlenip cocuk yapıyorsun, cabuk cabuk

Polymnia · 4 Şubat 2024

Beni bunca yıl çocuk yapmaktan alıkoyan düşüncelerimin vücut bulmuş hali gibisiniz. İnsanlara bunu anlatamıyorum. Ben rahatlığı seven bir insanım. Daha birinciyi yapmadan hadi bi tane yap da ikinci için geç kalma diyorlar bir de

Çok iyi anlıyorum sizi ben de tam olarak sizin gibi olurdum.

Infinite Soul · 4 Şubat 2024

Peeves .!.:
Aa sen bilmiyor muydun? Baska bir konuda hatta bu sebeple bayagi konusma gecmisti aramizda cok sukur banlanmadan atlatmayi basardim.

Konunun linki gelirmi?

bebeklinick · 4 Şubat 2024

Polymnia .!.:
Beni bunca yıl çocuk yapmaktan alıkoyan düşüncelerimin vücut bulmuş hali gibisiniz. İnsanlara bunu anlatamıyorum. Ben rahatlığı seven bir insanım. Daha birinciyi yapmadan hadi bi tane yap da ikinci için geç kalma diyorlar bir de Çok iyi anlıyorum sizi ben de tam olarak sizin gibi olurdum.

Bende oyleydim
Lak diye hamile kalmısım haberim bile olmadı kaç ay, korunuyorum üstüne de gorüyorum hatta fılan

Nasıl kuduruyorum Sımdı sevgısıyle

Olduktan sonra dıyor ınsan.
Allahım bu neymııııs bu neymıs dıye dişlerini sıka sıka

Monoceto · 4 Şubat 2024

Peeves .!.:
Annelik gercekten zor Allah yardimciniz olsun. Kucukler krese basladiginda biraz daha kendinize vakit ayirabilirsiniz az daha sabir 3 yasindalar zaten seneye krese gidebilirler.

Teşekkürler... Eylulde başlayacaklar bakalım. Bana kalsa bu yıl ikinci dönem baslatacaktim eşim küçükler, hasta olurlar bir de bakıcı abla bize göre hesabini yapmıstir vs vs dedik eylüle kaldı artık.

Leopar Taytli Burhan .!.:
Geçen gün arkadaşımın evine gittim. Yengesinin 2 çocuğu var 3 ve 9 yaşlarında. O kurabiyeyi elleriyle ezip sağa sola fırlattılar izlerken benim ankisiyetem arttı.

Bizim evde bunun imkanı yok. Öğrendiler artık sofra bezi ve tabaksiz hiç birşey oturma.odasina gidemiyor. Ama varya öyle rahat olununca daha mutlu oluyor insanlar. Yani gözlemlerim bu yönde.

Leopar Taytli Burhan .!.:
İşte doğru söyleyen biri Ya kusura bakma ben artık evli meslektaşlarımdan bıktım. Sürekli onlara tolerans sağlanıyor. İlk dersleri hep boş oluyor ya da son dersleri sanki bekar hocalar insan değil Eccük hasetleniyoruz

Benim idarem çok yardımcı oldu ya. Okula gidince oh bere diyorum. Yarını iple cekiyorum. En güzel kıyafetlerimi giycem o derece mutluyum

ikizlerde hiç ücretsiz izin almadım. Sağ olsunlar yarım gun haftada 4 gün gittim. Nöbet yoktu zaten. İki yıl cidden rahat ettim. Aklımı korudum

zavallı anne öğretmenleri koruyalım

sizlere sıra gelince de biz koruycaz sizi söz

İLK FiRSATTA EDİTLİYCEM DEVAMİNİ....

geceningolgesi .!.:
Allah sabır versin. Okurken bana bile daral geldi sizi bu hayatı yaşarken düşünemiyorum :/
Haftanın en azından 1 günü çocukları babaya bırakıp birkaç saat kendinize zaman ayırsanız? İkizleri kreşe gönderseniz? En azından biraz olsun rahat nefes alabilirsiniz bence.

begumbbg .!.:
Bunalmaniz cok normal. Psikolojik destek almayi dusundunuz mu?

ince topuk .!.:
bu şey ya, bana haftada bir kaç kere gelen delirme hissi

En yorucu kısmı yaşamsal ihtiyaçları için çocuklara yalvarmak zorunda kalmak

Carpediem4 .!.:
Tıpkı ben .. mükemmelliyetçi olmak iğrenç birşey salanlara özenip eve gelip bende salıcam diyorsunuz yapamıyor iyice deliriyorsunuz 2 tane de bende var kendimi suçlayıp duruyorum dışarı çıkamadılar onu yapamadık bunu edemedik .. igrenc bir donemde doğdular gercekten 2 aydir zaten gormedigimmz varyant kalmadi hal boyle olunca parka goturmeye bile korkuyorum allah sabirlar versin tüm annelere bazı şeyleri insan basina gelmeden anlayamiyor

Spizella .!.:
kreşe gitmiyorlar mı?

-EarthLing- .!.:
Benim bir cocugum var. 4.5 yasinda. Her konuda ikna etmeye calismaktan ben de yoruldum. Beni en zorlayani bu. Yemek yemek icin, tuvalete gitmek icin, ellerini yikamasi icin, ellerini yikarken tum sabunlugu bosaltmamasi icin, banyodan cikmasi icin, her ama her sey icin ikna etmem gerekiyor. Bazen sabrim kalmiyor, deliriyorum. Ben antidepresan kullaniyorum. Bu donem baska sekil gecmeyecek yoksa. Sabah ben ise yetismeye calisirken yok onu giymeyecegim, bunu giymeyecegim diye tuttururken baska sekil akil sagligimi koruyamayacagim.

Niloyatospikk .!.:
Bazen hayat üzerinize üzerinize gelir üstelik 3 çocuk ile ilgilenmek çok zordur bir durun dinlenin soluk alın hatta her gün mutlaka 40 dk yürüyüşe çıkın sabırlar diliyorum iyi bir annesiniz belli ki aktivite yapıyorsunuz çocuğunuz TV ye bağımlı mı oluyor diye düşünüp bunu dert ediyorsunuz mutlaka çocuklara aktivite edinmelerini sağlayın bunda siz olmayın büyüğü kaç yaşında bilmiyorum ama siz olmayından kastım da şu siz uzaktan izleyin önlerine aktivite koyun 1 saat süre koyun ve siz kenarda bir terapi saati yapın kendinize uzaktan da izleyin onları

-EarthLing- .!.:
Valla ikisi de var. Bir gunu bir gunune uymuyor ki. Bazen siviyi alip katinin uzerine dokuyor. Maksat oyun olsun. Formulu yok ki cocuk yetistirmenin. Hepsi de birbirinden farkli.

cunkuneden .!.:
Biz de üçüz sayılırız (ikiz ablalarım 1,5 yaşındayken ben doğmuşum), beterin beteri var yani annem de deliden hallicedir şimdi moral bozmak içim değil de onun altyapısı da varmış, o yüzden haklısınız demek istedim.. kendinden öyle vazgeçmiş ki bizi büyütürken bazen mutlu olduğum güzel anlarda suçluluk duyuyorum.. neyse işte annemlerin nesli bilirsiniz. Allah yardımcınız olsun; eşiniz de tabi..

TheQueeninthenorth .!.:
arada 2.çocuk perileri geldiğinde bu konuyu açıp okuyacağım
tek çocuk olsun çok çocuk olsun her annenin zaman zaman böyle hissettiğine eminim. arada kendimize alan açmaktan başka çaremiz yok. yani haftanın belli günleriini belli saatleri kendinize ayırın. gidin bir yürüyüş yapın, zumba yapın, kütüphanede kitap okuyun vs neyden hoşlanıyorsanız onu yapın ama çocuksuz ve hoşunuza giden bir şey olsun. bunu yapmadıkça günlük rutinde kendinizi boğulmuş hissetmeniz çok normal

Polymnia .!.:
Beni bunca yıl çocuk yapmaktan alıkoyan düşüncelerimin vücut bulmuş hali gibisiniz. İnsanlara bunu anlatamıyorum. Ben rahatlığı seven bir insanım. Daha birinciyi yapmadan hadi bi tane yap da ikinci için geç kalma diyorlar bir de Çok iyi anlıyorum sizi ben de tam olarak sizin gibi olurdum.

bebeklinick .!.:
Bende oyleydim
Lak diye hamile kalmısım haberim bile olmadı kaç ay, korunuyorum üstüne de gorüyorum hatta fılan

Nasıl kuduruyorum Sımdı sevgısıyle
Olduktan sonra dıyor ınsan.
Allahım bu neymııııs bu neymıs dıye dişlerini sıka sıka

Monoceto · 4 Şubat 2024

Peeves .!.:
Annelik gercekten zor Allah yardimciniz olsun. Kucukler krese basladiginda biraz daha kendinize vakit ayirabilirsiniz az daha sabir 3 yasindalar zaten seneye krese gidebilirler.

Teşekkürler... Eylulde başlayacaklar bakalım. Bana kalsa bu yıl ikinci dönem baslatacaktim eşim küçükler, hasta olurlar bir de bakıcı abla bize göre hesabini yapmıstir vs vs dedik eylüle kaldı artık.

Leopar Taytli Burhan .!.:
Geçen gün arkadaşımın evine gittim. Yengesinin 2 çocuğu var 3 ve 9 yaşlarında. O kurabiyeyi elleriyle ezip sağa sola fırlattılar izlerken benim ankisiyetem arttı.

Bizim evde bunun imkanı yok. Öğrendiler artık sofra bezi ve tabaksiz hiç birşey oturma.odasina gidemiyor. Ama varya öyle rahat olununca daha mutlu oluyor insanlar. Yani gözlemlerim bu yönde.

Leopar Taytli Burhan .!.:
İşte doğru söyleyen biri Ya kusura bakma ben artık evli meslektaşlarımdan bıktım. Sürekli onlara tolerans sağlanıyor. İlk dersleri hep boş oluyor ya da son dersleri sanki bekar hocalar insan değil Eccük hasetleniyoruz

Benim idarem çok yardımcı oldu ya. Okula gidince oh bere diyorum. Yarını iple cekiyorum. En güzel kıyafetlerimi giycem o derece mutluyum

ikizlerde hiç ücretsiz izin almadım. Sağ olsunlar yarım gun haftada 4 gün gittim. Nöbet yoktu zaten. İki yıl cidden rahat ettim. Aklımı korudum

zavallı anne öğretmenleri koruyalım

sizlere sıra gelince de biz koruycaz sizi söz

İLK FiRSATTA EDİTLİYCEM DEVAMİN....

geceningolgesi .!.:
Allah sabır versin. Okurken bana bile daral geldi sizi bu hayatı yaşarken düşünemiyorum :/
Haftanın en azından 1 günü çocukları babaya bırakıp birkaç saat kendinize zaman ayırsanız? İkizleri kreşe gönderseniz? En azından biraz olsun rahat nefes alabilirsiniz bence.

begumbbg .!.:
Bunalmaniz cok normal. Psikolojik destek almayi dusundunuz mu?

ince topuk .!.:
bu şey ya, bana haftada bir kaç kere gelen delirme hissi

En yorucu kısmı yaşamsal ihtiyaçları için çocuklara yalvarmak zorunda kalmak

Carpediem4 .!.:
Tıpkı ben .. mükemmelliyetçi olmak iğrenç birşey salanlara özenip eve gelip bende salıcam diyorsunuz yapamıyor iyice deliriyorsunuz 2 tane de bende var kendimi suçlayıp duruyorum dışarı çıkamadılar onu yapamadık bunu edemedik .. igrenc bir donemde doğdular gercekten 2 aydir zaten gormedigimmz varyant kalmadi hal boyle olunca parka goturmeye bile korkuyorum allah sabirlar versin tüm annelere bazı şeyleri insan basina gelmeden anlayamiyor

Spizella .!.:
kreşe gitmiyorlar mı?

-EarthLing- .!.:
Benim bir cocugum var. 4.5 yasinda. Her konuda ikna etmeye calismaktan ben de yoruldum. Beni en zorlayani bu. Yemek yemek icin, tuvalete gitmek icin, ellerini yikamasi icin, ellerini yikarken tum sabunlugu bosaltmamasi icin, banyodan cikmasi icin, her ama her sey icin ikna etmem gerekiyor. Bazen sabrim kalmiyor, deliriyorum. Ben antidepresan kullaniyorum. Bu donem baska sekil gecmeyecek yoksa. Sabah ben ise yetismeye calisirken yok onu giymeyecegim, bunu giymeyecegim diye tuttururken baska sekil akil sagligimi koruyamayacagim.

Niloyatospikk .!.:
Bazen hayat üzerinize üzerinize gelir üstelik 3 çocuk ile ilgilenmek çok zordur bir durun dinlenin soluk alın hatta her gün mutlaka 40 dk yürüyüşe çıkın sabırlar diliyorum iyi bir annesiniz belli ki aktivite yapıyorsunuz çocuğunuz TV ye bağımlı mı oluyor diye düşünüp bunu dert ediyorsunuz mutlaka çocuklara aktivite edinmelerini sağlayın bunda siz olmayın büyüğü kaç yaşında bilmiyorum ama siz olmayından kastım da şu siz uzaktan izleyin önlerine aktivite koyun 1 saat süre koyun ve siz kenarda bir terapi saati yapın kendinize uzaktan da izleyin onları

-EarthLing- .!.:
Valla ikisi de var. Bir gunu bir gunune uymuyor ki. Bazen siviyi alip katinin uzerine dokuyor. Maksat oyun olsun. Formulu yok ki cocuk yetistirmenin. Hepsi de birbirinden farkli.

cunkuneden .!.:
Biz de üçüz sayılırız (ikiz ablalarım 1,5 yaşındayken ben doğmuşum), beterin beteri var yani annem de deliden hallicedir şimdi moral bozmak içim değil de onun altyapısı da varmış, o yüzden haklısınız demek istedim.. kendinden öyle vazgeçmiş ki bizi büyütürken bazen mutlu olduğum güzel anlarda suçluluk duyuyorum.. neyse işte annemlerin nesli bilirsiniz. Allah yardımcınız olsun; eşiniz de tabi..

TheQueeninthenorth .!.:
arada 2.çocuk perileri geldiğinde bu konuyu açıp okuyacağım
tek çocuk olsun çok çocuk olsun her annenin zaman zaman böyle hissettiğine eminim. arada kendimize alan açmaktan başka çaremiz yok. yani haftanın belli günleriini belli saatleri kendinize ayırın. gidin bir yürüyüş yapın, zumba yapın, kütüphanede kitap okuyun vs neyden hoşlanıyorsanız onu yapın ama çocuksuz ve hoşunuza giden bir şey olsun. bunu yapmadıkça günlük rutinde kendinizi boğulmuş hissetmeniz çok normal

Polymnia .!.:
Beni bunca yıl çocuk yapmaktan alıkoyan düşüncelerimin vücut bulmuş hali gibisiniz. İnsanlara bunu anlatamıyorum. Ben rahatlığı seven bir insanım. Daha birinciyi yapmadan hadi bi tane yap da ikinci için geç kalma diyorlar bir de Çok iyi anlıyorum sizi ben de tam olarak sizin gibi olurdum.

bebeklinick .!.:
Bende oyleydim
Lak diye hamile kalmısım haberim bile olmadı kaç ay, korunuyorum üstüne de gorüyorum hatta fılan

Nasıl kuduruyorum Sımdı sevgısıyle
Olduktan sonra dıyor ınsan.
Allahım bu neymııııs bu neymıs dıye dişlerini sıka sıka

Vasfiyeteyzeniz · 4 Şubat 2024

Monoceto .!.:
Merhaba hanımlar.
Artık cidden delirmeye basladigimi düşünüyorum üç çocuğum var ve onlarla ilgilenmekten, sürekli onlar için birşeyler yapmaya calismaktan, ama buna yanasmadiklari için ikna çabalarında bulunmaktan, bazen de ne halleri varsa görsünler modunda olmaya çalışıp bunu da becerememekten, WC ye bile tek başıma girememekten, bı bulaşık yerleştirirken, yemek yaparken topluca yapıyor olmaktan, kendime vakit ayırmak (tek başıma yemek yapmak, ev toplamak gibi bir vakit ayırmadan bahsediyorum) için çocukları tv başına oturuyor olmaktan, bunun psikolojik baskısından (ay çocuklar çok tv izledi gibi düşünmekten) yildim, bıktım bunaldim.

Büyük çocuğun teknolojiye yapışık yaşamak istemesinden, engel olup yerine birşeyler koymaya çalışırken "istemiyorum,istemiyorum ben gelmiycem, ben yapmiycam "deyip sürekli memnuniyetsizliginden,( sonrasında istisnasız her seferinde anne iyi getirdin/yaptık/izledik demesinden) kitap okumamasından, dersi bin bir dil dökünce yapmasından biktiiiiiimmmmmmmm,

Sürekli anne anne anne diyen (şu anda bile) ikizleri oyalamaya çalışmaktan, etkinlik yapmaya calismaktan ama bu etkinliklere ikizlerden birinin asla yanasmamasindan hatta sabote etmesinden yoruldum. Artık içimdeki etkinlik yapma motivasyonun kaybolmasindan, Üstümde anneliğin, çocuk yetiştirmenin, veli olmanin, uzman görüşlerinin, teknoloji zararından bahseden bilmislerin, ev sorumluluğunun, iş sorumlulugunun bütün baskısından bıktım bıktım biktim!!!!! Sürekli bağıran, ağlayan, manyak birine dönüştüm.

Tamam kimseye sormadım bu çocukları yaparken. Hatta ilk çocuktan sonra 6 yıl ara vermemin en büyük sebebi tam olarak sorumluluk alabileceğim dönem bebek dusunmek istiyor olmamdi. İkiz olmasi içinde bi dünya dua ettim. İlk cocugum çok yalnız büyüdü diye. Dualarım kabul oldu, ikizlerim oldu, 3 yaşına geldiler, sagliklilar, huzurluyuz, imkanlarımız var, ama çok çocuğun bu kadar üstümde baskı olacağı aklıma gelmemişti. İşin ev işi, temizlik, çalışıyor olduğum kısmı vs değil dert ettiğim. Eşim bile elinden geldiğinden fazlasını yapıyor özellikle son bir yıldır. Muhtemelen oda deliriyor olduğumu goruyor. Ya da ben mi büyütüyorum durumlari. Nankörlük mu bu.

Delirmek üzereyim. Ve burada da delirmek üzere olan insanlari daha da delirtmek için yorum yapmaya bayilanlarin var olduğunu da çok iyi biliyorum. Belki de ilerde dönüp aaa bak böyle dertlerim varmış demek niyetim bilemiyorum. Ya da, demek ki böyle böyle delirdim derim emin değilim.

Kızım 11 yaşında oğlum 7. Kızım çok hareketli bir çocuktu gerçekten ömrümü yedi derler ya öyle. Bugün bir yerden arabada gelirken annem de vardı arabada. Kızım da dedi ki anane ben çok mu yaramazdım küçükken anlatsana. O bişi dedi ben bi örnek verdim babası bi örnek derken öyle zor günler geçirmişim ki başladım ağlamaya :)))) gerçekten hatırladığımda bile o kadar zor günlerdi ki. Ama geçiyor merak etme. Ara tatilde bu söylediğime ben bile inanmıyorum ama geçiyor :)

rabbitgirl · 4 Şubat 2024

Monoceto .!.:
Merhaba hanımlar.
Artık cidden delirmeye basladigimi düşünüyorum üç çocuğum var ve onlarla ilgilenmekten, sürekli onlar için birşeyler yapmaya calismaktan, ama buna yanasmadiklari için ikna çabalarında bulunmaktan, bazen de ne halleri varsa görsünler modunda olmaya çalışıp bunu da becerememekten, WC ye bile tek başıma girememekten, bı bulaşık yerleştirirken, yemek yaparken topluca yapıyor olmaktan, kendime vakit ayırmak (tek başıma yemek yapmak, ev toplamak gibi bir vakit ayırmadan bahsediyorum) için çocukları tv başına oturuyor olmaktan, bunun psikolojik baskısından (ay çocuklar çok tv izledi gibi düşünmekten) yildim, bıktım bunaldim.

Büyük çocuğun teknolojiye yapışık yaşamak istemesinden, engel olup yerine birşeyler koymaya çalışırken "istemiyorum,istemiyorum ben gelmiycem, ben yapmiycam "deyip sürekli memnuniyetsizliginden,( sonrasında istisnasız her seferinde anne iyi getirdin/yaptık/izledik demesinden) kitap okumamasından, dersi bin bir dil dökünce yapmasından biktiiiiiimmmmmmmm,

Sürekli anne anne anne diyen (şu anda bile) ikizleri oyalamaya çalışmaktan, etkinlik yapmaya calismaktan ama bu etkinliklere ikizlerden birinin asla yanasmamasindan hatta sabote etmesinden yoruldum. Artık içimdeki etkinlik yapma motivasyonun kaybolmasindan, Üstümde anneliğin, çocuk yetiştirmenin, veli olmanin, uzman görüşlerinin, teknoloji zararından bahseden bilmislerin, ev sorumluluğunun, iş sorumlulugunun bütün baskısından bıktım bıktım biktim!!!!! Sürekli bağıran, ağlayan, manyak birine dönüştüm.

Tamam kimseye sormadım bu çocukları yaparken. Hatta ilk çocuktan sonra 6 yıl ara vermemin en büyük sebebi tam olarak sorumluluk alabileceğim dönem bebek dusunmek istiyor olmamdi. İkiz olmasi içinde bi dünya dua ettim. İlk cocugum çok yalnız büyüdü diye. Dualarım kabul oldu, ikizlerim oldu, 3 yaşına geldiler, sagliklilar, huzurluyuz, imkanlarımız var, ama çok çocuğun bu kadar üstümde baskı olacağı aklıma gelmemişti. İşin ev işi, temizlik, çalışıyor olduğum kısmı vs değil dert ettiğim. Eşim bile elinden geldiğinden fazlasını yapıyor özellikle son bir yıldır. Muhtemelen oda deliriyor olduğumu goruyor. Ya da ben mi büyütüyorum durumlari. Nankörlük mu bu.

Delirmek üzereyim. Ve burada da delirmek üzere olan insanlari daha da delirtmek için yorum yapmaya bayilanlarin var olduğunu da çok iyi biliyorum. Belki de ilerde dönüp aaa bak böyle dertlerim varmış demek niyetim bilemiyorum. Ya da, demek ki böyle böyle delirdim derim emin değilim.

Çok zor olduğuna eminim. Yazdıklarınızı okurken bile gözümde canlandı. Kolaylıklar diliyorum size

inekobasi · 4 Şubat 2024

Monoceto .!.:
Merhaba hanımlar.
Artık cidden delirmeye basladigimi düşünüyorum üç çocuğum var ve onlarla ilgilenmekten, sürekli onlar için birşeyler yapmaya calismaktan, ama buna yanasmadiklari için ikna çabalarında bulunmaktan, bazen de ne halleri varsa görsünler modunda olmaya çalışıp bunu da becerememekten, WC ye bile tek başıma girememekten, bı bulaşık yerleştirirken, yemek yaparken topluca yapıyor olmaktan, kendime vakit ayırmak (tek başıma yemek yapmak, ev toplamak gibi bir vakit ayırmadan bahsediyorum) için çocukları tv başına oturuyor olmaktan, bunun psikolojik baskısından (ay çocuklar çok tv izledi gibi düşünmekten) yildim, bıktım bunaldim.

Büyük çocuğun teknolojiye yapışık yaşamak istemesinden, engel olup yerine birşeyler koymaya çalışırken "istemiyorum,istemiyorum ben gelmiycem, ben yapmiycam "deyip sürekli memnuniyetsizliginden,( sonrasında istisnasız her seferinde anne iyi getirdin/yaptık/izledik demesinden) kitap okumamasından, dersi bin bir dil dökünce yapmasından biktiiiiiimmmmmmmm,

Sürekli anne anne anne diyen (şu anda bile) ikizleri oyalamaya çalışmaktan, etkinlik yapmaya calismaktan ama bu etkinliklere ikizlerden birinin asla yanasmamasindan hatta sabote etmesinden yoruldum. Artık içimdeki etkinlik yapma motivasyonun kaybolmasindan, Üstümde anneliğin, çocuk yetiştirmenin, veli olmanin, uzman görüşlerinin, teknoloji zararından bahseden bilmislerin, ev sorumluluğunun, iş sorumlulugunun bütün baskısından bıktım bıktım biktim!!!!! Sürekli bağıran, ağlayan, manyak birine dönüştüm.

Tamam kimseye sormadım bu çocukları yaparken. Hatta ilk çocuktan sonra 6 yıl ara vermemin en büyük sebebi tam olarak sorumluluk alabileceğim dönem bebek dusunmek istiyor olmamdi. İkiz olmasi içinde bi dünya dua ettim. İlk cocugum çok yalnız büyüdü diye. Dualarım kabul oldu, ikizlerim oldu, 3 yaşına geldiler, sagliklilar, huzurluyuz, imkanlarımız var, ama çok çocuğun bu kadar üstümde baskı olacağı aklıma gelmemişti. İşin ev işi, temizlik, çalışıyor olduğum kısmı vs değil dert ettiğim. Eşim bile elinden geldiğinden fazlasını yapıyor özellikle son bir yıldır. Muhtemelen oda deliriyor olduğumu goruyor. Ya da ben mi büyütüyorum durumlari. Nankörlük mu bu.

Delirmek üzereyim. Ve burada da delirmek üzere olan insanlari daha da delirtmek için yorum yapmaya bayilanlarin var olduğunu da çok iyi biliyorum. Belki de ilerde dönüp aaa bak böyle dertlerim varmış demek niyetim bilemiyorum. Ya da, demek ki böyle böyle delirdim derim emin değilim.

3 çocukla sen=ben bacım.. aynılarını yaşıyorum Allah yardımcımız olsun benim en küçük 9 aylık henüz

Monoceto · 4 Şubat 2024

inekobasi .!.:
3 çocukla sen=ben bacım.. aynılarını yaşıyorum Allah yardımcımız olsun benim en küçük 9 aylık henüz

9 aylıkken ikizler çok çok çok rahattım desem :)) koyduğum yerde buluyordum en azından

Allah can sagligi versin ya. Herşey olur Allah'ın izniyle. Şimdi uyudular ya kafam rahat anneliğin güzel zamanındayim.

Monoceto · 4 Şubat 2024

Editleme yapılmıyor sanırım ya. Çok üzüldüm. Tüm alintiladiklarima cevap vermek isterdim gerçekten.

Şunu söylemek istiyorum. Bir öğretmenim. Her gün yürüyüş de yapıyorum.. eşim sağolsun arkadaşlarımla buluşma vakitlerimde de çok destekçi. Bırakıp akşamları çıkabiliyorum ayda bir iki. Ama mesele gün içinde birlikte olduğumuz anları mukemmellestiremiyorum. Burada da en canımı sıkan Instagram daki mükemmel çok çocuklu anneler olduğuna kanaat getirdim. Cidden sakinleştirici kullanmaya başladım. Yoksa günü bitiremiyiruz. Bir düzen tutmuyor. Buna şükür. Canları sağ olsun, hiç bir yavrumuzun ayağına taş degmesin. Güzel kiymetli yorumlarınız için çok çok çok teşekkür ediyorum sizleri seviyorum

Chelzy · 4 Şubat 2024

Monoceto .!.:
Editleme yapılmıyor sanırım ya. Çok üzüldüm. Tüm alintiladiklarima cevap vermek isterdim gerçekten.

Şunu söylemek istiyorum. Bir öğretmenim. Her gün yürüyüş de yapıyorum.. eşim sağolsun arkadaşlarımla buluşma vakitlerimde de çok destekçi. Bırakıp akşamları çıkabiliyorum ayda bir iki. Ama mesele gün içinde birlikte olduğumuz anları mukemmellestiremiyorum. Burada da en canımı sıkan Instagram daki mükemmel çok çocuklu anneler olduğuna kanaat getirdim. Cidden sakinleştirici kullanmaya başladım. Yoksa günü bitiremiyiruz. Bir düzen tutmuyor. Buna şükür. Canları sağ olsun, hiç bir yavrumuzun ayağına taş degmesin. Güzel kiymetli yorumlarınız için çok çok çok teşekkür ediyorum sizleri seviyorum

Birakin takip etmeyi ne maddi ne manevi olarak yetisemezsiniz o bilge gurulara.Hepsi birer cocuk gelisim uzmani malum

Ayrica 4 yas ikiz annesi ve yasadiklarinizi harfiyen yasayan biri olarak yazdiklariniza imzami atiyorum ayrica :)

Polymnia · 4 Şubat 2024

bebeklinick .!.:
Bende oyleydim
Lak diye hamile kalmısım haberim bile olmadı kaç ay, korunuyorum üstüne de gorüyorum hatta fılan

Nasıl kuduruyorum Sımdı sevgısıyle
Olduktan sonra dıyor ınsan.
Allahım bu neymııııs bu neymıs dıye dişlerini sıka sıka

Sevgisine diyecek bir şeyim yok. Çocuk da istemiyor değilim hatta şu an deniyoruz ama gerekli fedakarlıklar beni korkutuyor. Sonuçta konu sahibi de çocuklarını canından çok seviyordur ve bu sebeple her şeyin en fazlasını yapıyordur. Yine de isyan ediyor gördüğünüz gibi

Normalde de toplumun standart ev kadını formundan uzağım. Canım istemediğinde yemek yapmam, eşim yapar ya da dışarda yeriz, canım ister 1e kadar uyurum sabaha kadar otururuz falan. Aşırı fedakarlıklar (bahsettiğim anlamda) benlik değil çok. Düzenli yat sabah erken kalk, sürekli kendini programlamak durumunda kal ve ömrünün sonuna kadar asla o zamana kadar olduğun kişi olama falan bu durumlar korkutuyor beni

ronua · 4 Şubat 2024

Monoceto .!.:
Merhaba hanımlar.
Artık cidden delirmeye basladigimi düşünüyorum üç çocuğum var ve onlarla ilgilenmekten, sürekli onlar için birşeyler yapmaya calismaktan, ama buna yanasmadiklari için ikna çabalarında bulunmaktan, bazen de ne halleri varsa görsünler modunda olmaya çalışıp bunu da becerememekten, WC ye bile tek başıma girememekten, bı bulaşık yerleştirirken, yemek yaparken topluca yapıyor olmaktan, kendime vakit ayırmak (tek başıma yemek yapmak, ev toplamak gibi bir vakit ayırmadan bahsediyorum) için çocukları tv başına oturuyor olmaktan, bunun psikolojik baskısından (ay çocuklar çok tv izledi gibi düşünmekten) yildim, bıktım bunaldim.

Büyük çocuğun teknolojiye yapışık yaşamak istemesinden, engel olup yerine birşeyler koymaya çalışırken "istemiyorum,istemiyorum ben gelmiycem, ben yapmiycam "deyip sürekli memnuniyetsizliginden,( sonrasında istisnasız her seferinde anne iyi getirdin/yaptık/izledik demesinden) kitap okumamasından, dersi bin bir dil dökünce yapmasından biktiiiiiimmmmmmmm,

Sürekli anne anne anne diyen (şu anda bile) ikizleri oyalamaya çalışmaktan, etkinlik yapmaya calismaktan ama bu etkinliklere ikizlerden birinin asla yanasmamasindan hatta sabote etmesinden yoruldum. Artık içimdeki etkinlik yapma motivasyonun kaybolmasindan, Üstümde anneliğin, çocuk yetiştirmenin, veli olmanin, uzman görüşlerinin, teknoloji zararından bahseden bilmislerin, ev sorumluluğunun, iş sorumlulugunun bütün baskısından bıktım bıktım biktim!!!!! Sürekli bağıran, ağlayan, manyak birine dönüştüm.

Tamam kimseye sormadım bu çocukları yaparken. Hatta ilk çocuktan sonra 6 yıl ara vermemin en büyük sebebi tam olarak sorumluluk alabileceğim dönem bebek dusunmek istiyor olmamdi. İkiz olmasi içinde bi dünya dua ettim. İlk cocugum çok yalnız büyüdü diye. Dualarım kabul oldu, ikizlerim oldu, 3 yaşına geldiler, sagliklilar, huzurluyuz, imkanlarımız var, ama çok çocuğun bu kadar üstümde baskı olacağı aklıma gelmemişti. İşin ev işi, temizlik, çalışıyor olduğum kısmı vs değil dert ettiğim. Eşim bile elinden geldiğinden fazlasını yapıyor özellikle son bir yıldır. Muhtemelen oda deliriyor olduğumu goruyor. Ya da ben mi büyütüyorum durumlari. Nankörlük mu bu.

Delirmek üzereyim. Ve burada da delirmek üzere olan insanlari daha da delirtmek için yorum yapmaya bayilanlarin var olduğunu da çok iyi biliyorum. Belki de ilerde dönüp aaa bak böyle dertlerim varmış demek niyetim bilemiyorum. Ya da, demek ki böyle böyle delirdim derim emin değilim.

Herkes kabul olmuş duasının bedelini ömrüyle öder demiş İsmet Özel :)
Gerçekten zor annelik. Umarım bu emeklerinizin karşılığını ileride bolca alırsınız

bebeklinick · 4 Şubat 2024

Polymnia .!.:
Sevgisine diyecek bir şeyim yok. Çocuk da istemiyor değilim hatta şu an deniyoruz ama gerekli fedakarlıklar beni korkutuyor. Sonuçta konu sahibi de çocuklarını canından çok seviyordur ve bu sebeple her şeyin en fazlasını yapıyordur. Yine de isyan ediyor gördüğünüz gibi Normalde de toplumun standart ev kadını formundan uzağım. Canım istemediğinde yemek yapmam, eşim yapar ya da dışarda yeriz, canım ister 1e kadar uyurum sabaha kadar otururuz falan. Aşırı fedakarlıklar (bahsettiğim anlamda) benlik değil çok. Düzenli yat sabah erken kalk, sürekli kendini programlamak durumunda kal ve ömrünün sonuna kadar asla o zamana kadar olduğun kişi olama falan bu durumlar korkutuyor beni

Anlattıgınızdan hıc farkım yoktu aslında

Ama ben Sımdıki benden de memnunum

gpnlunuzce olsun hersey

Tuzuguru · 4 Şubat 2024

Monoceto .!.:
Merhaba hanımlar.
Artık cidden delirmeye basladigimi düşünüyorum üç çocuğum var ve onlarla ilgilenmekten, sürekli onlar için birşeyler yapmaya calismaktan, ama buna yanasmadiklari için ikna çabalarında bulunmaktan, bazen de ne halleri varsa görsünler modunda olmaya çalışıp bunu da becerememekten, WC ye bile tek başıma girememekten, bı bulaşık yerleştirirken, yemek yaparken topluca yapıyor olmaktan, kendime vakit ayırmak (tek başıma yemek yapmak, ev toplamak gibi bir vakit ayırmadan bahsediyorum) için çocukları tv başına oturuyor olmaktan, bunun psikolojik baskısından (ay çocuklar çok tv izledi gibi düşünmekten) yildim, bıktım bunaldim. Büyük çocuğun teknolojiye yapışık yaşamak istemesinden, engel olup yerine birşeyler koymaya çalışırken "istemiyorum,istemiyorum ben gelmiycem, ben yapmiycam "deyip sürekli memnuniyetsizliginden,( sonrasında istisnasız her seferinde anne iyi getirdin/yaptık/izledik demesinden) kitap okumamasından, dersi bin bir dil dökünce yapmasından biktiiiiiimmmmmmmm,
Sürekli anne anne anne diyen (şu anda bile) ikizleri oyalamaya çalışmaktan, etkinlik yapmaya calismaktan ama bu etkinliklere ikizlerden birinin asla yanasmamasindan hatta sabote etmesinden yoruldum. Artık içimdeki etkinlik yapma motivasyonun kaybolmasindan, Üstümde anneliğin, çocuk yetiştirmenin, veli olmanin, uzman görüşlerinin, teknoloji zararından bahseden bilmislerin, ev sorumluluğunun, iş sorumlulugunun bütün baskısından bıktım bıktım biktim!!!!! Sürekli bağıran, ağlayan, manyak birine dönüştüm.
Tamam kimseye sormadım bu çocukları yaparken. Hatta ilk çocuktan sonra 6 yıl ara vermemin en büyük sebebi tam olarak sorumluluk alabileceğim dönem bebek dusunmek istiyor olmamdi. İkiz olmasi içinde bi dünya dua ettim. İlk cocugum çok yalnız büyüdü diye. Dualarım kabul oldu, ikizlerim oldu, 3 yaşına geldiler, sagliklilar, huzurluyuz, imkanlarımız var, ama çok çocuğun bu kadar üstümde baskı olacağı aklıma gelmemişti. İşin ev işi, temizlik, çalışıyor olduğum kısmı vs değil dert ettiğim. Eşim bile elinden geldiğinden fazlasını yapıyor özellikle son bir yıldır. Muhtemelen oda deliriyor olduğumu goruyor. Ya da ben mi büyütüyorum durumlari. Nankörlük mu bu.
Delirmek üzereyim. Ve burada da delirmek üzere olan insanlari daha da delirtmek için yorum yapmaya bayilanlarin var olduğunu da çok iyi biliyorum. Belki de ilerde dönüp aaa bak böyle dertlerim varmış demek niyetim bilemiyorum. Ya da, demek ki böyle böyle delirdim derim emin değilim.

Allah bağışlasın tüm evlatlarımızı. Az kalmış zaten seneye kreşe gidecekler. Alışma süresi bitince biraz nefes alırsınız.

girlinred · 4 Şubat 2024

Monoceto .!.:
Merhaba hanımlar.
Artık cidden delirmeye basladigimi düşünüyorum üç çocuğum var ve onlarla ilgilenmekten, sürekli onlar için birşeyler yapmaya calismaktan, ama buna yanasmadiklari için ikna çabalarında bulunmaktan, bazen de ne halleri varsa görsünler modunda olmaya çalışıp bunu da becerememekten, WC ye bile tek başıma girememekten, bı bulaşık yerleştirirken, yemek yaparken topluca yapıyor olmaktan, kendime vakit ayırmak (tek başıma yemek yapmak, ev toplamak gibi bir vakit ayırmadan bahsediyorum) için çocukları tv başına oturuyor olmaktan, bunun psikolojik baskısından (ay çocuklar çok tv izledi gibi düşünmekten) yildim, bıktım bunaldim.

Büyük çocuğun teknolojiye yapışık yaşamak istemesinden, engel olup yerine birşeyler koymaya çalışırken "istemiyorum,istemiyorum ben gelmiycem, ben yapmiycam "deyip sürekli memnuniyetsizliginden,( sonrasında istisnasız her seferinde anne iyi getirdin/yaptık/izledik demesinden) kitap okumamasından, dersi bin bir dil dökünce yapmasından biktiiiiiimmmmmmmm,

Sürekli anne anne anne diyen (şu anda bile) ikizleri oyalamaya çalışmaktan, etkinlik yapmaya calismaktan ama bu etkinliklere ikizlerden birinin asla yanasmamasindan hatta sabote etmesinden yoruldum. Artık içimdeki etkinlik yapma motivasyonun kaybolmasindan, Üstümde anneliğin, çocuk yetiştirmenin, veli olmanin, uzman görüşlerinin, teknoloji zararından bahseden bilmislerin, ev sorumluluğunun, iş sorumlulugunun bütün baskısından bıktım bıktım biktim!!!!! Sürekli bağıran, ağlayan, manyak birine dönüştüm.

Tamam kimseye sormadım bu çocukları yaparken. Hatta ilk çocuktan sonra 6 yıl ara vermemin en büyük sebebi tam olarak sorumluluk alabileceğim dönem bebek dusunmek istiyor olmamdi. İkiz olmasi içinde bi dünya dua ettim. İlk cocugum çok yalnız büyüdü diye. Dualarım kabul oldu, ikizlerim oldu, 3 yaşına geldiler, sagliklilar, huzurluyuz, imkanlarımız var, ama çok çocuğun bu kadar üstümde baskı olacağı aklıma gelmemişti. İşin ev işi, temizlik, çalışıyor olduğum kısmı vs değil dert ettiğim. Eşim bile elinden geldiğinden fazlasını yapıyor özellikle son bir yıldır. Muhtemelen oda deliriyor olduğumu goruyor. Ya da ben mi büyütüyorum durumlari. Nankörlük mu bu.

Delirmek üzereyim. Ve burada da delirmek üzere olan insanlari daha da delirtmek için yorum yapmaya bayilanlarin var olduğunu da çok iyi biliyorum. Belki de ilerde dönüp aaa bak böyle dertlerim varmış demek niyetim bilemiyorum. Ya da, demek ki böyle böyle delirdim derim emin değilim.

İki çocuklu meslektaşın olarak beraber delirebilir miyiz… hatta ıssız adaya beraber gidelim ama sonra ben kendi mağarama kapanayım orada. Anlattıklarını birebir yaşıyorum. Bu akşam memleketten döndüm sömestr tatilinden. Gittiğim her yerde çocuk baktım daha da yoruldum.

Burcici · 5 Şubat 2024

Polymnia .!.:
Beni bunca yıl çocuk yapmaktan alıkoyan düşüncelerimin vücut bulmuş hali gibisiniz. İnsanlara bunu anlatamıyorum. Ben rahatlığı seven bir insanım. Daha birinciyi yapmadan hadi bi tane yap da ikinci için geç kalma diyorlar bir de Çok iyi anlıyorum sizi ben de tam olarak sizin gibi olurdum.

Ben de yapmıyorum, zaten öyle bir duygum da yok. Kendim bazen yemek yapan olmayınca aç kalıyorum

tek çocuk olarak şımarık ezilmeden büyüdüm. Bakamam yani tarzım değil zaten, kendime zor yetiyorum. Kediler var mama su kum koy kendilerine bakıyor, sevdiriyorlar gidiyorlar mis gibi mırmır ya da ben yatarken yatıyorlar. Biyolojik saat denen şey yalan dolan biraz da mesleğimden dolayı sanırım tüm olasılıkları hesaplayan, geleceği kestiren bir tipim. Kadınlara üremeleri için neden dayatır toplum neden bu kadar güzeller. Bazı ünlü düşünürler vs üremenin doğru olmadığını bir çocuğa yapılacak en iyi şey onu dünyaya getirmemek olduğunu söylerler. Çok doğru olduğunu düşünüyorum. Ha çoook zenginsindir, evinde her işi ayrı yapan vardır o zaman o kişi 5 doğursun. Ben gene düşünürdüm heralde istemezdm diyorum kodumda yok yaa kodum bozuk.

Galiba deliriyorum 😔

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

La fleur

Aktif Üye

trueliving

La fleur

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

Guru

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

İkiz oğlan anası

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

La fleur

Bir zamanlar öyleydi...

Nirvana

Aktif Üye

Benzer Konular