Garip bir boşanma hikayesi aptal kafam

Ailemde aynı şeyi

Ne deseniz haklısınız çok pişmanım okadar pişmanım ki anlatamam. Sabahlara kadar ağlayıp duruyorum. En çokta zoruma giden şey, Ailesinin sen olmasan başkası var deyip arayışa girmeleri. Sen yapamazsan yapacak başkası bulunur demeleri çok zoruma gitti.
Hiçbir şekilde telefonlara bakmıyor. En son bekar biriyle görüştüğünü duydum dünyam başıma tekrar yıkıldı. Bu kadar çabuk olması gerekmiyordu..
E ben diyorum sana ne sandın ki sen ? Hele doğudan falansa eski eşin oh hepten unut o çocukları sen. Bekarla evlenecek bir de o zaman göreceksin çocuklar küçüklükten böyle büyürse esamen okunmaz. Sen de başkasının çocuklarına bakarsın. Bence sen aldattın bu adamı ya da öyle bir şeyler oldu. Kimseye duyurmadan ayrılmayı kabul etmesi için kocanın her dediğini de kabul edip anlaşmalı boşandınız. Tabi bu sadece bi tahmin.
 
Burda okuduğum en olmayacak konu yazacaktım ki aklima gecen sene duydugum olay geldi. Esimin bir tanidigi var. Adamın iki kucuk(birisi daha bebek) cocugu var ve bu adamin karisi gecen sene herkesten habersiz kaciyor baska bir sehire. Adam cocuklari kendi annesine birakmisti. Davayi hemen açtı ve bosandilar. Kadin baba evine geri döndü tabii. Soranlara canım sıkıldı kaçtım demiş. Ben kesin adamin da payı vardır yoksa bir anne iki küçük cocugunu bırakıp neden gitsin dedim ama demek ki olabiliyormuş...
 
Var böyle hikayeler. Kadın görücü usulü evleniyor aile evinden kurtulmak için. Bir süre sonra adamdan tiksinmeye başlıyor dokunmak bile istemiyor. Adam bu sefer kavga dövüş daha sert ve ilgisiz davranıyor. Kadın da cocuklari bırakıp ana evine dönüyor. Sonra başa sarıyor en başta ana evinden kaçma sebebini o an hatırlıyor. Çocukları özlüyor, kendi evinin düzenini özgürlüğünü özlüyor. Anne evinde bir yandan baskı görüyor vs. Sonuçta da çocuklar babada kalıyor anne apar topar evlendiriliyor daha yaşlı biriyle. Bu sefer kendi çocuklarına üvey anne geliyor Kadın da evlendiği adamın çocuklarına bakiyor. Bu şekilde malesef birkaç örnek var tanıdığım.
Çok tanıdık geldi 🙁
 
Acaba lohusa depresyonu mu gecirdiniz ne oldu? Hepimizin bunaldigi zamanlar olmustur, ama yardim almaya hickimsenin aklina gelmedi mi? Esiniz kesin baska erkek yüzünden ayrildiginiza inaniyor. O simdi tekmeyi basti da geri dönmek istiyor diye düsünüyordur. Cocuklara yazik olmus
 
Arkadaşlar merhabâ, ismim binsu herkese kucak dolusu sevgiler. 23 yaşında 3 yıllık evli 2 çocuk annesiyim, Eşim 34 yaşında aklı başında, oturaklı çalışkan biri şükürler olsun hiçbir eksiğim yok. Lakin 2. Çocuktan sonra evliliğin bana göre olmadığını anladım. Kayın validem görümcem sağolsunlar sürekli yardımcı olmaya çalışıyorlar lakin ben yapamıyorum. Boşanmak istediğimi eşime söyleyince küplere bindi. Madem yapamayacaktın başta evlemeyecek yola çıkmayacaktik diye kükremeye başladı. Dediğim gibi Kasım ayında ortada hiçbir sebep yokken anlaşmalı boşandık. Kız babasından oğlan bende kaldı. Her ay oğlumuzun nafakasını gönderiyor. Lakin okadar pişmanımki okadar pişmanımki anlatamam. Doğduğum evdeki duvarlar üstüme üstüme gelmeye başladı. Herkes farklı gözle bakıyor. İkna etmeye çalışıyorum olmuyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
İste bu yuzden 25 yasindan once evlenmemek gerekiyor…
 
Anlaşmalı boşandık eşim boşanma taraftarı değildi. Kendisi doğu kültürü ne mensup olduğu için bu tür olaylar bize ters dedi. Ona rağmen yapamıyorum deyip anlaşmalıya zorladım. Bu süreç 3 ay sürdü. 3 ay sonunda kasım ayında eşim, madem yapamıyorsun, madem evime gelip yatağıma girmiyorsun deyip, jet hızıyla dava açtı. Mahkemede tanıdıkları olduğu için 5 gün sonra mahkemeye çıktık ve anlaşmalı boşandık.

Lütfen bakın pişmanım hemde çok pişmanım inkar etmiyorum. Eşimi evimi kızımı çok özledim. Bu konuyu ailemin bana yaptığını yapın diye değil, yardımcı olabileceğinizi düşündüğüm için açtım..

Aileniz ne yapiyor ki?
 
İki küçük çocuk var ortada onlara hiç acıkıyor musunuz
Eşinizi alın karşınıza konuşun çok pişman olduğunuzu çocuklarınızdan ayrı kalmaya dayanamadığınızı samimi şekilde söyleyin o da çocuklara kıyamaz bence üvey anne ile büyüyecekler üvey anne yapmadığı eziyeti bırakmayacak o zavallı bebelere
 
20 yaşında evlendiginize göre okul hayatınız yoktu. Aile evi ile evlilik hayatı ne kadar farklı olabilir ki. Benim aile evinde de bir sürü sorumlulugum vardı. Kendi evin daha rahat hatta istersen yapmıyorsun ev işi. Ama annen tepende şunu yap bunu yap diyor veya yaptığını beğenmiyor.
Keşke boşanmak yerinde yardımcı isteseydiniz eşinizden. En azdindan düzenli temizlik için biri gelseydi. İki küçük çocuk zor ama.
Çocuk bakmak çok zor ama ne olursa olsun çocuklarımdan ayrılmazdim. Çocuklar ac olur susuz olur bunları unutur ama annesizlik unutulmaz. Gerekirse kraker yeselerdi ama anneleri yanında olsaydı. Yazık olmuş.
Bence barışmaya çalışın. Gerçi artık biriyle görüşmeye başlamış çok geç ama yine de zorlayın.
 
20 yaşında evlenip haldır haldır doğurmaya başlamak neden peki? Acelen neydi? Kocan da safmış galiba kaç yaş küçük kızla gözü açılmadan evlenince kızın yaşayamadıkları aklına vurmuş çocukları bile gözü görmemiş.
 
Her hareketiniz ayrı falso neresinden tutarsanız tutun elde kalıyor, rahat batmış canınız sıkılmış aksiyon aramışsınız belli, olan da minnaklara olmuş süt kuzularına insan en çok onlara üzülüyor. Siz öncelikle ne sebeple barışmak istediğinizi bir ölçüp tartın, anne baba evinden kurtulma ellerine bakmama mı yoksa cidden eşimizi evinizi özlediğiniz için mi? Bunca yaşanan şeylerden sonra niyetinizi herkes sorgular ve üzgünüm ki kimse de size güvenmez, eşiniz kinlenmiş belli ki size ve sevgi yerine nefrete bırakmış. Nasıl ikna edebilirsiniz ki, ağzınızla kuş tutsanız yine çok zor ama imkansız değil. Zaman alır ama yine güvenini kazanabilirsiniz, sadece samimi olduğunuzu ve eski hayatınızı ne kadar çok özlediğiniz göstermeniz lazım, jestlerdir hoşlandığı şeyleri yapmadır ani sürpriz hareketlerdir bilemem artık o sizin hayal gücünüze kalmış, kaba tabirle kapısında köpek olursanız ancak öyle yani. O da gerçekten seviyorsanız, buna pek inanmıyorum ama velev ki öyle o zaman deneyin şansınızı
 
Arkadaşlar merhabâ, ismim binsu herkese kucak dolusu sevgiler. 23 yaşında 3 yıllık evli 2 çocuk annesiyim, Eşim 34 yaşında aklı başında, oturaklı çalışkan biri şükürler olsun hiçbir eksiğim yok. Lakin 2. Çocuktan sonra evliliğin bana göre olmadığını anladım. Kayın validem görümcem sağolsunlar sürekli yardımcı olmaya çalışıyorlar lakin ben yapamıyorum. Boşanmak istediğimi eşime söyleyince küplere bindi. Madem yapamayacaktın başta evlemeyecek yola çıkmayacaktik diye kükremeye başladı. Dediğim gibi Kasım ayında ortada hiçbir sebep yokken anlaşmalı boşandık. Kız babasından oğlan bende kaldı. Her ay oğlumuzun nafakasını gönderiyor. Lakin okadar pişmanımki okadar pişmanımki anlatamam. Doğduğum evdeki duvarlar üstüme üstüme gelmeye başladı. Herkes farklı gözle bakıyor. İkna etmeye çalışıyorum olmuyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
Hikayenizi beğenmedim bir BDV uzmanı olarak ama uzman da olmaya gerek yok ,aşikar 😘
Çekirdeğin ne tarafında ya 😁
 
Bu konudaki erkek kişisi de ,genc kadınla evlenmek en dogal hakkım ,daha dogurgan olur istedigim kadar cogalirız demis.Bu yasta bu gencecik kadın 2 cocuk sorumlulugu nasıl alır dememis.2.cocugum dogdugunda 36 yasindaydim iki cocuklu kadın olma fikrine o yasa kadar sıcak bakamadim düşün yani aslında ciddi anlamda zor bi sürec Konu sahibi kendi kendini maddi olarak desteklemezsen bu karmasadan cikamazsın.Ya gidip cocuklar icin tekrar deneyelim diyeceksin ama korunmak sartıyla.Çünkü bu adamda 5 cocuk yapma potansiyeli görülüyor.
 
Bu konudaki erkek kişisi de ,genc kadınla evlenmek en dogal hakkım ,daha dogurgan olur istedigim kadar cogalirız demis.Bu yasta bu gencecik kadın 2 cocuk sorumlulugu nasıl alır dememis.2.cocugum dogdugunda 36 yasindaydim iki cocuklu kadın olma fikrine o yasa kadar sıcak bakamadim düşün yani aslında ciddi anlamda zor bi sürec Konu sahibi kendi kendini maddi olarak desteklemezsen bu karmasadan cikamazsın.Ya gidip cocuklar icin tekrar deneyelim diyeceksin ama korunmak sartıyla.Çünkü bu adamda 5 cocuk yapma potansiyeli görülüyor.
Böyleleri için 2 çocuk hiç çocuk demektir ki zaten. Ama her şey baştan belliymiş. 30 yaşında koca herif 19 yaşında kıza anasını babasını alıp görücü geliyor, kızı evde oturtup süsünü seyretmeye olmadığını herkesten çok konu sahibi biliyormuştur. Bunları yaşayacağı en çok konu sahibi için sürpriz değilmiş aslında.
 
Arkadaşlar merhabâ, ismim binsu herkese kucak dolusu sevgiler. 23 yaşında 3 yıllık evli 2 çocuk annesiyim, Eşim 34 yaşında aklı başında, oturaklı çalışkan biri şükürler olsun hiçbir eksiğim yok. Lakin 2. Çocuktan sonra evliliğin bana göre olmadığını anladım. Kayın validem görümcem sağolsunlar sürekli yardımcı olmaya çalışıyorlar lakin ben yapamıyorum. Boşanmak istediğimi eşime söyleyince küplere bindi. Madem yapamayacaktın başta evlemeyecek yola çıkmayacaktik diye kükremeye başladı. Dediğim gibi Kasım ayında ortada hiçbir sebep yokken anlaşmalı boşandık. Kız babasından oğlan bende kaldı. Her ay oğlumuzun nafakasını gönderiyor. Lakin okadar pişmanımki okadar pişmanımki anlatamam. Doğduğum evdeki duvarlar üstüme üstüme gelmeye başladı. Herkes farklı gözle bakıyor. İkna etmeye çalışıyorum olmuyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
Pardon kimi ikna etmeye çalışıyorsunuz ?? Çocuk oyuncağı mı bu . Kocaman kadınsınız iki çocuğunuz var size göre değildiyse ne halta çocuk yaptınız
 
X