Küçük Kızımın Bana Olan Bağımlılığı

Jameya

Guru
Kayıtlı Üye
30 Mayıs 2015
11.904
10.554
Kızlar merhabalar, benim bir sorunum var ve ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.
Konu benim kızımın bana olan bağımlılığı.
Gerçekten bağımlı gibi davranıyor. Bir yere gidemiyorum arkamdan gözleri şişene kadar ağlıyor.
Neden böyle olduğunu anlamıyorum ne bensiz uyuyor, kendi odasında yatırmak için 4 buçuk senemi verdim hala uyanıyor geceleri ben yokum diye ve bu durum aşırı derecede zorlamaya başladı beni, çareyi yanımda yatırmakla buldum.
Artık kendi odasında uyusun istiyorum çünkü bu derece bağımlı olmasını istemiyorum gelecekte de sorun yaşayacağını düşünüyorum, bilmem ben mı abartıyorum?
Dün biraz çıkmak istedim, ki çok dışarı çıkıp onu annemlere bırakmıyorum, ayda yılda bir çıkıyorum. 3 4 Saat en fazla yoktum. bir süre oyaladılar ama sonra ağlamaya başladı ve ben gelene kadar hiç susmamış annemi aşırı derecede zorladı.
Şimdi tatilde kreş kapalı 1 hafta, sabah evden çıkarken ağlak ağlak baktı bana gitme diye. dün zaten teyzoşla kalıcaksın diye bir sürü ikna etmek için uğraştım ben teyzenle kalman lazım annecim dedikçe o ağladı.
Gerçekten hayat kalitem düşüyor yani benim kuaföre de gitmem gerekebilir, artık 4,5 yaşında anneme bırakıp bazen kafa dağıtmam da gerekebilir öünkü gerçekten ayrıldığımdan beri adam akıllı bir yere çıkıp onu kimseye bırakmadım.
Ne yapmam lazım bana akıl verin lütfen zaten tek başıma büyütüyorum aşırı zorlanıyorum, bazen arkadaşımla bir kahve içmem lazım deliricem yoksa :KK43:
 
Bilmiyorum karşı çıkanlar olabilir ama ben üç kızımda da gelirken sana ne alayım derdim rüşvet ise yarardi
Aslında ta bebekken hani ce oyunu oynardık ya saklanıp ortaya çıkardık o bile bebekte anne gidecek ama geri gelecek algısı oluşturuyormus
Size tavsiyem çok az aralıklarla başlayın mesela bir saat ve ona saatte akrep surda yelkovan burda olduğunda ben geleceğim deyin o şekilde de gelin güveni oluşsun ya da aynı şekilde alarmlı saat varsa beraber kurun ve alarm çaldığında ben gelmiş olacağım deyin tek bir şey isteme hakkı olsun gelirken onu da alın getirin ben böyle çözmüştüm kolaylıklar dilerim 🥰
 
Ben de böyle bir çocukluk geçirdim. Daha beter hatta. Beni bırakabilmesi çok zordu annemin. Babamla velayet savaşları esnasında babam bizi kaçırıp götürdüğü için sık sık, bu durumda olduğumu söylemiş psikolog. Epey götürdü annem psikologlara, psikiyatristlere. Çok düzelmedi çocukken bu durumum, büyüdükçe hafifledi. Korkunç hissediyordum annemden ayrı kalınca. Yüreğimde hissettim miniğin duygularını.
 
Neden tek büyütüyorsunuz? Babası yok mu?

Çocukların primer bakım verene bağlanması çok doğalmış ve 1,5 yaşta pik yapar sonra azalır 3-4 yaşlarında normale inermiş. Sizin kız sanırım 4,5 yaşında. Uzamış sanırım biraz ama çocuklar çok farklı birbirinden. Kitaplar 10 aylık bebek gece 12 saat uyur beslenmeye kalkmaz yazıyor. Benim koca kızım 3 saatte 1 süte uyanıyor ve toplam max 10 saat uyur gece mesela. Doktor sorun görmedi. Demek ki hepsi farklı :)

Sadece güvenli bağlanma gerçekleştiğinden emin olun. Bununla ilgili bir konu var orada çok kitap önerildi. Onları alabilirsiniz. Çocuğa primer bakım veren 1 kişi değil de anneanne/teyze/hala vs olunca sorun oluyor. Ama sanırım siz sadece kendiniz de bakıyorsunuz. Bebeklikte çok ilgi, sevgi göstermek ve ihtiyaçlarını karşılamakla da alakalı diyorlar. Mesela ağlarken bebek yalnız bırakmayın. Kucağınızda ağlasın gibi. Kitaplarla daha ayrıntılı bilgi alırsınız. Olmadı bir çocuk psikiyatrisine ya da psikoloğuna gösterirsiniz. Çok kolay gelsin
 
Kızlar merhabalar, benim bir sorunum var ve ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.
Konu benim kızımın bana olan bağımlılığı.
Gerçekten bağımlı gibi davranıyor. Bir yere gidemiyorum arkamdan gözleri şişene kadar ağlıyor.
Neden böyle olduğunu anlamıyorum ne bensiz uyuyor, kendi odasında yatırmak için 4 buçuk senemi verdim hala uyanıyor geceleri ben yokum diye ve bu durum aşırı derecede zorlamaya başladı beni, çareyi yanımda yatırmakla buldum.
Artık kendi odasında uyusun istiyorum çünkü bu derece bağımlı olmasını istemiyorum gelecekte de sorun yaşayacağını düşünüyorum, bilmem ben mı abartıyorum?
Dün biraz çıkmak istedim, ki çok dışarı çıkıp onu annemlere bırakmıyorum, ayda yılda bir çıkıyorum. 3 4 Saat en fazla yoktum. bir süre oyaladılar ama sonra ağlamaya başladı ve ben gelene kadar hiç susmamış annemi aşırı derecede zorladı.
Şimdi tatilde kreş kapalı 1 hafta, sabah evden çıkarken ağlak ağlak baktı bana gitme diye. dün zaten teyzoşla kalıcaksın diye bir sürü ikna etmek için uğraştım ben teyzenle kalman lazım annecim dedikçe o ağladı.
Gerçekten hayat kalitem düşüyor yani benim kuaföre de gitmem gerekebilir, artık 4,5 yaşında anneme bırakıp bazen kafa dağıtmam da gerekebilir öünkü gerçekten ayrıldığımdan beri adam akıllı bir yere çıkıp onu kimseye bırakmadım.
Ne yapmam lazım bana akıl verin lütfen zaten tek başıma büyütüyorum aşırı zorlanıyorum, bazen arkadaşımla bir kahve içmem lazım deliricem yoksa :KK43:
Ben beraber uyuma ile ilgili çok kati değilim. Bu yaş aralığındaki çocukların çoğu zaten muhakkak ebeveyn yatağına sızıyor geceleri. Çoğunluğu bunu yapıyorsa gelişim ile ilgilidir diye düşünüyorum. Ancak annenize 3,4 saat bıraktıginizda ağlaması biraz düşündürücü. Hep mi boyle yoksa şu zamandan şu olaydan itibaren gibi spesifik birşey der misiniz,Öte yandan kreşe de gidiyormuş. Birlikte az zaman mı geçiriyorsunuz acaba, yetmiyor mu, kaygı temelli bir cocuk olabilir ve bir durum iyice tetiklemis olabilir bir de boşanma süreci nasıl ilerledi,. çocuğunuz nasıl algiladi. Buradan farklı bakış açıları gelecektir muhakkak ama bir profesyonelden yardım almak iyi olacaktır
 
Jameya babayla ayrıydınız değil mi? Belki senin de onu bırakıp gideceğine dair bir korkusu vardır. Kreşe giderken sorun çıkarıyor mu?
kreşe alıştı kuzum ama babasından ayrıldığı için olduğunu bende düşünüyorum, fakat şu an babasına büyük bir düşkünlüğü de yok yani bilemedim. doğduğundan beri hiç ayırmadım yanımdan. kreşe alıştı kreşe giderken çok keyifli gidiyor.
 
Neden tek büyütüyorsunuz? Babası yok mu?

Çocukların primer bakım verene bağlanması çok doğalmış ve 1,5 yaşta pik yapar sonra azalır 3-4 yaşlarında normale inermiş. Sizin kız sanırım 4,5 yaşında. Uzamış sanırım biraz ama çocuklar çok farklı birbirinden. Kitaplar 10 aylık bebek gece 12 saat uyur beslenmeye kalkmaz yazıyor. Benim koca kızım 3 saatte 1 süte uyanıyor ve toplam max 10 saat uyur gece mesela. Doktor sorun görmedi. Demek ki hepsi farklı :)

Sadece güvenli bağlanma gerçekleştiğinden emin olun. Bununla ilgili bir konu var orada çok kitap önerildi. Onları alabilirsiniz. Çocuğa primer bakım veren 1 kişi değil de anneanne/teyze/hala vs olunca sorun oluyor. Ama sanırım siz sadece kendiniz de bakıyorsunuz. Bebeklikte çok ilgi, sevgi göstermek ve ihtiyaçlarını karşılamakla da alakalı diyorlar. Mesela ağlarken bebek yalnız bırakmayın. Kucağınızda ağlasın gibi. Kitaplarla daha ayrıntılı bilgi alırsınız. Olmadı bir çocuk psikiyatrisine ya da psikoloğuna gösterirsiniz. Çok kolay gelsin
ağlarken yalnız da bırakmıyrum ki sarılıyorum seviyorum.
dün aldım kucağıma ağlıyor diye sevdim öptüm ben seni bırakmam ki akşam geri gelicem neden ağlıyorsun dedim.

Babası ile boşandık biz 2 sene oldu.
 
Ben beraber uyuma ile ilgili çok kati değilim. Bu yaş aralığındaki çocukların çoğu zaten muhakkak ebeveyn yatağına sızıyor geceleri. Çoğunluğu bunu yapıyorsa gelişim ile ilgilidir diye düşünüyorum. Ancak annenize 3,4 saat bıraktıginizda ağlaması biraz düşündürücü. Hep mi boyle yoksa şu zamandan şu olaydan itibaren gibi spesifik birşey der misiniz,Öte yandan kreşe de gidiyormuş. Birlikte az zaman mı geçiriyorsunuz acaba, yetmiyor mu, kaygı temelli bir cocuk olabilir ve bir durum iyice tetiklemis olabilir bir de boşanma süreci nasıl ilerledi,. çocuğunuz nasıl algiladi. Buradan farklı bakış açıları gelecektir muhakkak ama bir profesyonelden yardım almak iyi olacaktır
sanırım pedagog ,ile görüşmem gerekecek. kızım çok aşırı derecede inatçı bir çocuk tutturdu mu asla kandırma söz konusu değil.
annemle de teyzesiyle de hep böyleydi çok nadir ağlamadığı oldu.
Çalışıyorum, hafta içi o kreşte oluyor.
elimden geldiğince onunla ilgileniyorum evdeyken.
yani bilmiyorum eksik ne yaptığımı anlamıyorum, yanımda da yatırıyorum çok az mı vakit geçiriyorum acaba diyerek onu odasına zorlamadım, nerdeyse 1 senedir birlikte uyuyoruz. zaten genel olarak da odasına alışltırmak için elimden geleni yaptım orda uyutuyorum uyanınca benim odama alıyorum yine. yani kendi odasında çok nadir uyudu bu 4 buçuk senedir.

Babasından ilgi çok görmüyor bu da etkiliyor olabilir. en güzeli bir pedagog ayarlamak olucak sanırım.
 
kreşe alıştı kuzum ama babasından ayrıldığı için olduğunu bende düşünüyorum, fakat şu an babasına büyük bir düşkünlüğü de yok yani bilemedim. doğduğundan beri hiç ayırmadım yanımdan. kreşe alıştı kreşe giderken çok keyifli gidiyor.
şimdi benim kızım da aynı yaşta sayılır. gece çözüm bulamadık. kendi yatağında yatıyor 2-3 saat sonra yastığını da alıp benim yatağıma geliyor. sabaha kadar beraberiz. cuma geceleri de baştan itibaren ikimiz yatıyoruz.
bu beni zorlamıyor artık ama sende gündüz olan şeyler sıkıntılı. bence önce bi alarmlı kol saati alın beraber
evde 5 dk sonraya kur, sen tv izlerken ben balkonda olacağım saat çalınca gelicem de
bunu böyle böyle 10 -15 dk diye arttır. çöp atmaya gidiyorum anneannenle kal saat çalınca gelicem, bakkala gidiyorum vs. bence gelirken de küçük bişey getir, toka olur, şeker olur, yoldan kopardığın çiçek olur işte bi şekilde hoşuna gitsin. beni sabırla beklediğin için teşekkür ederim de. ilk başlarda her defasında ödüllendir. sana kavuştuğu zaman sarılma seansı gibi bir şey yapın o kaygısını atsın.

biraz zaman alır ama bence işe yarar.
 
şimdi benim kızım da aynı yaşta sayılır. gece çözüm bulamadık. kendi yatağında yatıyor 2-3 saat sonra yastığını da alıp benim yatağıma geliyor. sabaha kadar beraberiz. cuma geceleri de baştan itibaren ikimiz yatıyoruz.
bu beni zorlamıyor artık ama sende gündüz olan şeyler sıkıntılı. bence önce bi alarmlı kol saati alın beraber
evde 5 dk sonraya kur, sen tv izlerken ben balkonda olacağım saat çalınca gelicem de
bunu böyle böyle 10 -15 dk diye arttır. çöp atmaya gidiyorum anneannenle kal saat çalınca gelicem, bakkala gidiyorum vs. bence gelirken de küçük bişey getir, toka olur, şeker olur, yoldan kopardığın çiçek olur işte bi şekilde hoşuna gitsin. beni sabırla beklediğin için teşekkür ederim de. ilk başlarda her defasında ödüllendir. sana kavuştuğu zaman sarılma seansı gibi bir şey yapın o kaygısını atsın.

biraz zaman alır ama bence işe yarar.
çok mantıklı çok sevdim :) tamam ben bu şekilde ilerliyor olucam çok teşekkür ederim.
Saat araştırayım hemen :) umarım işe yarar geceleri beni de zorlamıyor artık alıştım yanımda yatıyor üzülmesin ama gündüzleri gerçekten çok zor oluyor. dün koştur koştur geldim eve üzülmesin ağlamasn diye.
 
sanırım pedagog ,ile görüşmem gerekecek. kızım çok aşırı derecede inatçı bir çocuk tutturdu mu asla kandırma söz konusu değil.
annemle de teyzesiyle de hep böyleydi çok nadir ağlamadığı oldu.
Çalışıyorum, hafta içi o kreşte oluyor.
elimden geldiğince onunla ilgileniyorum evdeyken.
yani bilmiyorum eksik ne yaptığımı anlamıyorum, yanımda da yatırıyorum çok az mı vakit geçiriyorum acaba diyerek onu odasına zorlamadım, nerdeyse 1 senedir birlikte uyuyoruz. zaten genel olarak da odasına alışltırmak için elimden geleni yaptım orda uyutuyorum uyanınca benim odama alıyorum yine. yani kendi odasında çok nadir uyudu bu 4 buçuk senedir.

Babasından ilgi çok görmüyor bu da etkiliyor olabilir. en güzeli bir pedagog ayarlamak olucak sanırım.
Kendinizi suçlamayın lütfen, herşey bizim elimizde olmuyor. Benim oğlumda 4,5 yaşında beraber uyuyoruz. Kardeşi var 2 yaşında. hepimiz birlikte uyuyoruz. İkisinin birlikte ayiracagim yatağını.beraber uyuma tek başına bir anlam ifade etmiyor.
Eski eşle ilgili sizin yapabileceğiniz birşey yok ama şu bir gerçek erkekler sağlıklı bir ilişki yürütemiyor çocukları ile ilgili (çoğunluk diyelim)
Yardım alınca bir pencere açılacaktır diye düşünüyorum
 
Buna nasıl çözüm bulursunuz bilmiyorum ama kendinize vakit ayırmanız çok önemli. İnsan kendiyle vakit geçiremeyince daha sinirli, daha tahammülsüz, daha sabırsız oluyor bu da istemeden çocuğa yansıyabiliyor. Eminim siz yansıtmamaya çalışıyorsunuz ama sürekli kendi içinizde sinir harbi yaşamak sizi mutsuz yapar.
 
Kaygılı bağlanmış. Kızınızın yüksek düzeyde kaybetme korkusu var. Bir şey yaşamış olmalı ki bu korku oluşsun. Bunu onu yalnız bırakarak aşamazsınız. Ona sizin aslında onun hep yanında olduğunu (söyleyerek olmaz bu) hissettirmeniz lazım. Kısa sürede değişmez. Sabırlı olmalısınız. Bir uzmandan yardım alın hatta
 
Kendinizi suçlamayın lütfen, herşey bizim elimizde olmuyor. Benim oğlumda 4,5 yaşında beraber uyuyoruz. Kardeşi var 2 yaşında. hepimiz birlikte uyuyoruz. İkisinin birlikte ayiracagim yatağını.beraber uyuma tek başına bir anlam ifade etmiyor.
Eski eşle ilgili sizin yapabileceğiniz birşey yok ama şu bir gerçek erkekler sağlıklı bir ilişki yürütemiyor çocukları ile ilgili (çoğunluk diyelim)
Yardım alınca bir pencere açılacaktır diye düşünüyorum
Benim de 4 yasinda ve martta 2 yaşına girecek 2 oğlum var. Berbat uyuyoruz. 3 ay öncesine kadar tandem emziriyordum cunku. Ben de ikisini birden odaya almak istiyorum. Ikeanin 2 kişilik olan yatağı var kapatınca divan olan. Onu alıp ikisini bir yatırmak istiyorum. Sizin deneyiminizi merak ettim, yine denk gelirsek sorayim. Umarım başarılı olursunuz.
 
Kendinizi suçlamayın lütfen, herşey bizim elimizde olmuyor. Benim oğlumda 4,5 yaşında beraber uyuyoruz. Kardeşi var 2 yaşında. hepimiz birlikte uyuyoruz. İkisinin birlikte ayiracagim yatağını.beraber uyuma tek başına bir anlam ifade etmiyor.
Eski eşle ilgili sizin yapabileceğiniz birşey yok ama şu bir gerçek erkekler sağlıklı bir ilişki yürütemiyor çocukları ile ilgili (çoğunluk diyelim)
Yardım alınca bir pencere açılacaktır diye düşünüyorum
ya ister istemez acaba ben mı az zaman geçiriyorum diyorum ama tüm vaktimi de ona ayırıyorum aslında. bir bilsem nerde hata yaptığımı da düzeltsem.
tabi ki elimizden herşey gelmez.
 
X