Şiddetli geçimsizlik

eşime de dedim ki ben maaşımı istediğim gibi harcarim kartımı bana ver dilediğim kadar veririm. Bu defa ben böyle davranınca eşim boşanmak istedi falan ben dedim bosanmiyorum ,panik atak gecirmeye basladi.
Siz de deseydiniz ya Bİ DE BAYIL İSTERSEN FERİHA?
 
Size yaptıklarını çektiniz, böyle tercih ettiniz demekki. Peki çocuklarınızın bunları yaşamasına nasıl katlandınız? Sizin gözünüzün önünde çocuklarınıza psikolojik şiddeti dibine kadar uygulamış babaları nasıl tepkisiz kalabildiniz?
 
Ya çok özür dilerim ama keşke eşin eğitimci olmadan önce kendisini eğitmeyi becerebilseymiş. Yazık çocuklarımız nasıl ruh hastalarına, nasıl bağnaz insanlara emanet. Sırf devlete sırtını dayamak için öğretmen olan bir insan ne yazık ki eşin. Üç çocukla nasıl olur bilmem ama tek çıkar yol boşanman.
 
Bunu yapan bir öğretmen mi? Çocuklarımızı emanet ettiğimiz öğretmen mi? Korkunç.

benim etrafımdaki öğretmenlerin çoğu böyle -ki sadece ailemde onlarca öğretmen var, kalabalık olduğumuz için
4. sınıf öğrencisine "ohh hayat sana güzel baban getirsin sen ye" diyen bunu da marifet gibi anlatan yengelerim filan var, öğretmen bunlar hep.
il genelinde başarı düzeyi düşük mesela, il genelinde yazın destek kursu mu ne açılması istenmiş, "ay inşallah tarlaya marlaya giderler de gelmezler, kim uğraşacak onlarla" diyorlar. "sanki okusalar ne olacak" diyorar -kendi öğrencisine diyor bunu, evet. "en iyi öğretmen, sisteme en uyumlu, en iş yapmayan, en yatan öğretmen" miş. idealist filan olmak salaklıkmış. tek dertleri dersini bir güne toplasın okula mümkün olduğunca az gitsin ders biter bitmez eve gelsin. ya da çocuklarını büyüttüyse de ek dersi, sınav görevi filan çok olsun ki çok para olsun. bu kadar. "nasıl daha iyi eğitim verebilirim, bu çocuklar için ne yapabilirim" gibi zerre kadar bir gailesi yok bu arkadaşların...

ben senede 1-2 gün görüp bu kadarını duyuyorum sürekli beraber olsam deliririm. -ha sonra ben burada bunları yazıyorum diye çok kızıyorlar buradakiler bana. ama ne yapayım yani 40 tane öğretmenden aynı şeyleri duyarsan sen de yazarsın bence...

hepsi de okul biter bitmez koşa koşa evlendi, (bak bizim oralarda, hangi öğretmenlikten her sene kaç kişi atanır herhangi birini sokaktan rastgele çevir sor, herkes sana tek tek sayar çünkü evlilik garantili meslek diye bakılıyor) tek dertleri ev almak tek dertleri mal mülk yarıştırmak. bildiğiniz hesap kitap yapıyorlar sürekli benim de yanımda. ve (eltisiyle görümcesiyle öğetmen arkadaşıyla ,kendi kardeşiyle, herkesle yarışıp) "onların maaşıyla şu kadar ayda bu kadar eşya olur" hesabı yapıyorlar. ben tek tek maaş biliyorum, nereden biliyorum, hep bu arkadaşlardan...

dieceksiniz ki kadınlar üzerinden anlatıyorsun. evet ama hani eşleri de sadece ama sadece atanmış öğretmen diye evlendi onlarla :) onlar da genel olarak araba modeli yarıştırıyor...bir de bol bol mangal. öğretmen demezsin. tencere kapak yani.

böyle olmayan öğretmen tanıdıklarım yok mu var tabii, ama mesela evlenmeyip altına araba filan çektiler, tiyatro miyatro uğraşıyorlar, ya da çocukları anadoluda bale piyano öğrensin diye vs diye yırtınıyorlar, yurtdışına vs gidiyor öğrencilerini çok değişik kanallara yönlendirmeye çalışıyorlar., ama bunlar çok az işte sorun o..

3 çocuklu, karı-koca evli, 22-23 yaşında evlenen öğretmen modeli yukarıda anlattığım gibi işte... çalışan kadın demezsin konuştuğunda. ufuk ya da vizyon olarak hiç üniversite okumuş insan gibi değiller. "ama onlar alevi" diye çocuklarını komşusuyla konuşturmuyor yine bir başka yengem var, öğretmen, kocaman bir lisede. yani hep mi tesadüf?

neyse kısacası konu sahibi, uzattım ama, yani benim gördüğüm kadarıyla ortalama muhafazakar çevreli öğretmen hayatı yaşıyorsunuz. bana hiç tuhaf gelmedi.

istemiyorsanız boşanırsınız da bence sizin bu farkındalık süreciniz biraz sürer, bir süre böyle sancı çekersiniz...
 
sürekli boşanmanın söz konusu edildiği evliliklerin sonu zaten bellidir bence, siz de artık blöfü bırakıp harekete geçmelisiniz. çocuklara "bakın davayı anneniz açtı" demesi sizi neden etkiliyor ki? çoğu psikolojik şiddeti evde çocuklar da yaşıyormuş zaten. boşanmanızın baba haklı ya da anne haklı denmesi için bir iç savaşa dönüştürülmesi doğru değil. dayanamıyorsanız boşanın. ne siz ilk olacaksınız, ne de çocuklarınız ilk boşanan ailenin çocukları olacak. onlara bu mutsuz hayatı, ben davayı ilk açmayayım diye diye daha fazla yaşatmış olmaktan başka bir şey değil. ben mesleklere takılmıyorum artık, maalesef ki insanın mesleği karakterini değiştirmiyor. maaş konusuna gelince de ailenin ihtiyacı varsa tabi ki yardım edilir, ama biz seni okuttuk kocana yediriyorsun denmesi de bana doğru gelmiyor. aileler çocuklarını bize baksınlar diye okutmaz, kendi ayaklarının üstünde dursun diye okutur. kadın da çalışıyorsa tabi ki eve katkısı olur. sonuçta kocana yedirmek değil, kendi evine harcıyorsun.. artık aile olmuşsun. tek erkek çalıştığında ailesi karına yediriyorsun biz seni okuttuk deseler ev nasıl geçindirilecek mesela? biraz gerçekçi bakmak gerek. he ailenin sıkıştığı dönem olur, çalıştığından vermek istersin en doğal hakkın, buna zaten karışmamalı. sonuç olarak evde bağıran, çocuklarını döven, düşünceleri saçma olan, değer vermeyen bir adamla mutsuz bir hayat yaşamaktansa, gider davanı açar boşandığında da derin bir oh çekersin. hakkında hayırlısı olsun.
 
bazen döver, aralarında bir sürtüşme olsa çözüm düşünmez , şikayet eder, hep bir felaket tellalligi aman kızım kız İmam Hatip okuluna gitsin sonra sevgilisi olur, yok oğlumu döverek terbiye etmeliyim yoksa büyüyünce eve gelmez gibi gibi bir sürü gereksiz endişe panik. İnanain
Gereksiz endise panik ile acıklanamayack kadar ciddi sorunlarınız var farkında mısınız?Bazen döver ne??Nasıl izin verirsniz buna?Seyrediyo musunuz o cocukları hırpalarken?
Online eğitimle mi ögretmen oluyosunuz napıyosunuz ya?
Paragraf bile atamıyorsun ablacım farkında mısın?
 
Eğitimcilerin hallerinden sonra cidden çocuğum için endişe ediyorum.

Kv en son dedi ki git kızım boşan maaşını da anangile yedir.

Ben de dedim ki bu sizi ilgilendirmez ancak eşim olacak kişi isterse bu durum çözülür dedim çıktılar gittiler. Sonra eşim 2. Gün geldi özür diledi, seni anliycam dedi falan ben de inandi
Ne güzel işte bak maaşını eşin yesin. Niyetleri tamamen ortada ve bu evliliğe evet evet bu moktan evliliğe 3 çocuk. Maşallah 🧿
Boşanmayacaksın abla. Adam ne yaparsa yapsın boşanmayacaksın. Boşa sinir bozmak için açılmış bir konu.
Konu şiddetli geçimsizlik değil. Saygısızlık, yok saymak , hakaret , şiddetin her türlüsü. Hala anlaşmazlık diye küçümsüyorsun.
 
Hep aynı nakaratı söylemekten bende bıktım ama böyle adamlara boyle evliliklere 3 çocuk fazla değil mi?İkincisi ben erkek olsun kadın olsun her iki tarafında belli menfaatleri gozettikten sonra anne ve babasına bir miktar yardım yapmasını hoş görebilirim.Fakat ailenizin bize bakicaksin tarzı baskısı çok yanlış.Bazi meslek sahibi kadınlar beni çok şaşırtıyor niçin maaş kartınız esinizde(mesela benim kira gelirim var eşim asla bir müdahalede bulunmadığı gibi ne kartımı ister ne şifresini bilir)sizin hesap kitap bilginiz mi yok.Bu en büyük psikolojik maddi şiddet bence.Ayrica eşinizin cocuklari dövmesi zurnanın zırt dediği yer.Bir annenin buna rağmen evliliğini devam ettirmesi bence mümkün değil
 
Ben konuda saksıda maydonoz bile yetistiremeyecek 2 insan ve onlara emanet edilmiş zavallı çocuklar gördüm. Ortalama medeniyete sahip bir ülkede yaşasak o çocuklara devlet çoktan el koymuş, bu karı kocanın da lisansları yakılmıştı ama maalesef... medeniyet kim biz kim...
 
Beni linçleyecekler ama kadınlar bencil olmalı verici olmamalıyız çünkü hayatımızda ki herkes eş aile kv kp kardeş herkes bizi altın yumurtlayan tavuk görüyor kendince haklı çıkartarak bir kıl koparmaya yolmaya bakıyor anamızsa acindiriyor eş kişisi hayatı paylaşmak diyor kv kp sende var yaşlıyız bugünler için çocuk yaptık diyor çocukları e zaten boz doğurduk hiçbiri kendi gelmedi kadın hayatına parasına onuruna psikolojisine sahip çıkacak gerekirse bencil olacak bir cinnet bin çözüm kaba tabir kullanicam kadin güçlü olup kanmayacak akilli olacak bir adım ötesini düşünecek hep b planı olacak ve kendini düşünecek
 
Merhabalar herkese. Konuya nerden girip anlatacağım inanın bilmiyorum. 36 yaşında 11 ,9 ve 5 yaşlarında üç tane çocuğum var. Sorun evliliğim. 12 yıldır evliyim ve yaşadığım tüm sorunları hep görmezden gelmişim hep halının altına süpermusum.Ben öğretmenim, eşimde biz evlendikten 4 yıl sonra öğretmen olarak atandı. Evliliğimizin başından beri 3 gün mutluysak 10 gün mutsuzuz.Ben öyle saf mısim ki yaşadığımız her sorunda , üzgün hissetmem sanki sorunun sebebi benmişim gibi beni bir şekilde manipülasyonlarla ikna etmiştir ve bu sürekli böyle olunca ben artık dedim ki demek ki sorun ben de. Hep kendimi duzeltmeliyim diye düşündüm. Ve kendisinin isteğine göre davranınca çok mutlu görünüyorduk.hatta kendi ailem onun ailesi dahil sürekli bizim iliskimize müdahale etmeye çalışırlardı. Kendi ailesiyle aile apartmanında yaşıyorduk başlarda. Ama onlarla yaşadığım tüm sorunlarda hep ben suçlu cikariliyordum. En son bir şekilde o apartmandan ayrıldık. Sözde ayrı eve çıkınca mutlu olacaktık dediğim gibi 3 gün iyi 10 gün kötü hayat bir şekilde koşturmaca okul ev cocuklar hızla devam ediyordu. Belki o kadar hızlıydı ki artık oturup sakın kafayla birbirimizi duyamaz olmuştuk. Eşim sürekli sıkıntılarını anlatır, ben de rolüm gereği destek olurdum huzurumuz bozulmasın bir yerde yanlış yaptığını söylediğimde bile destek vermedigimde suçlu ilan edilirdim. Kendi aileme gelince daha önce bu konuyu burada yazmıştım ailem evlendiğinden beri biz seni okuttuk maaşını gidip kocana yediryosun diye sürekli başıma kalkıp duruyordu. Eşim de bundan şikayetçi idi zaten ona hak veriyordum her zaman ilk önceliğim kendi ailem olmuştur.En son anneme dedim ki bu dur artık ölene kadar bunu başıma kalkip duramazsin dedim annem geri çekildi ve bir daha bu konuyu açmaz oldu.ama annemi kırdığım için yine vicdan azabı çekiyordum eşim de bi demiyordu al senin maaşın nasıl mutlu olmak istersen öyle harca. Ailene istersen harçlık ver demedi. Neyse bu konu yüzünden eşime de dedim ki ben maaşımı istediğim gibi harcarim kartımı bana ver dilediğim kadar veririm. Bu defa ben böyle davranınca eşim boşanmak istedi falan ben dedim bosanmiyorum ,panik atak gecirmeye basladi. 5 6 ay kadar tedavi gördü.Neyse.iyi oldu sonra. Tabiki Annemlerle yaşadığım tüm bu olayları kv, kv kayın, elti falan öğrendi.( Zaten hepsi fesat , haset insanlar.) Hiç hoslanmadim onların bunları duymasindan neyse olan oldu. Öyle olunca eşim ve ailem arasında kaldım ama dengeyi sağlayabildim. Sonrası yaşadığım hissettiğim acıları artık görmezden gelemez oldum , ben neden böyle hissediyorum neden birşeyler hep dediğim gibi çıktığı halde mutlu olamıyoruz dedim ve okudum bir sürü kişisel gelişim kitapları, psikoloji kitapları, çocuk eğitimi okudum öğrendim ve aslında oyunun kurallarını hiç bilmediğimi farkettim. Artık sıra bendeydi oyun kurallarına göre oynanmaliydi.Esim çok pimpirikli, çocukların(benimkileri de tabi) her davranışını mercekler, herşeye ayıp günah, sinirlense yada ağlasa çocuklara kızar, anlamaya çalışmaz ama anlayış bekler, bazen döver, aralarında bir sürtüşme olsa çözüm düşünmez , şikayet eder, hep bir felaket tellalligi aman kızım kız İmam Hatip okuluna gitsin sonra sevgilisi olur, yok oğlumu döverek terbiye etmeliyim yoksa büyüyünce eve gelmez gibi gibi bir sürü gereksiz endişe panik. İnanain kelimeler artık anlatmaya yetmiyor. Artık yonlendirmekten öğretmekten yoruldum. Koskoca adam çocuk gibi davranıyor.ayrica evimiz müstakil damda güvercin besler onlarla vakit geçirir ve aşırı eşya düşkünü gerekli gereksiz herşeyi alır eski yeni farketmez artık eşyalarımı sigdiramaz oldum eve. Yani psikolojik şiddet yaşıyorum yıllardır. Kendimde ne zaman bunu farkettim çocuklarına karşı tahammülsüzlestigim zamanlar, öfke krizlerin arttığı zaman. Çok geç oldu evet ama düzeltmek istedim, eşime bunları yeri geldi bağırarak, kızarak ,yazarak anlattım. Ben bunları hep yaşadım hissettim herşeyi açık açık söyledim kendisine. Ne oldu? Anliyormus gibi yaptı hak verecek gibi oluyor geri çekiliyor. En son bir bakışımdan rahatsız oldu bana bağırdı bana boyle bakmazsın dedi. Dedim yeter ve ben diken üstünde yaşamaktan bıktım bakışlarından da rahatsız olacaksan bitirelim evliliği dedim . Bu defa dünyası başına yıkıldı. Gitti gorumceme anlattı yaşadıklarımızı ben kendisinden şikayetçiyim güya ben haksizmisim gibi eşim, kv, görümcem laflariyla üstüme gelmeye başladılar. Kv en son dedi ki git kızım boşan maaşını da anangile yedir. Ben iyice zivanadan ciktim.Ben de dedim ki bu sizi ilgilendirmez ancak eşim olacak kişi isterse bu durum çözülür dedim çıktılar gittiler. Sonra eşim 2. Gün geldi özür diledi, seni anliycam dedi falan ben de inandi. 2 aydır kav ile gorusmuyorum. Çok mutluyduk çünkü ana güvenmek istedim değişir diye düşündüm. Bu arada psikolojik destek almaya ikna edemedim ben almak istediğimi söyleyince tamam ben seni anliycam dedi . Neyse en son 2 aydır görüşmediğim kv ile barışalım dedik ama kv catkapi gelip gitmeye başladı, hiç bir şey olmamış gibi. Ben de her gördüğümde o lafı aklıma geliyor içimden haz etmiyorum kendisini. Eşime de dedim ki annenin o lafı beni çok kırmıştı, eşim ne diyo olsun sen affedeceksin, kindar olma dedi(peki catkapi gidip gelmeler, özel hayatımızda neler olup bitiyor diye merak etmeler ne olacak)sonra eşim yine trip atıp kusmeye çocuklara bağırıp çağırmaya başladı.Gecen sabah bizim oğlanın yemek yemesini beğenmedi diye sofradan kovdu, ben de kaltım ekmeği atıp, bu defa bana yine bozuldu senin yüzünden bu çocuklar böyle simariyo diyo, sen beni kotuliyosun çocuklarıma karşı diyo.( Asla babalarını kötülemek, sadece yanlış olan davranışları konusunda uyarım eşimi de çocuklarımı da)Ben öyle sofradan kalkınca bana 5 6 defa Allah belanı versin diye bağırdı yüksek sesle. Ben de dedim ki Allah belanı vermiş zaten. Bide bu lafına kusuyo ben senin belan olmuşum değil mi? diyo. Sonra dediki tamam mahkemeye gidiyoruz dedi. Dedim tamam haydi anlaşmalı boşanacaz. Bu defa daha da çıldırdı. Bana vurmaya kalktı çocukların önünde. Ben bunları haketmedim dedim. 3 gündür kendisinden hareket bekliyorum mahkemeye gitmedi. Ama artık çok yoruldum mücadele edemiyorum. Demek son 2 ay beni kandiriyormus megersem annesi varkenki kavgamız da bana hiç hak vermemiş ağzıyla söyledi bunu. Ben nasıl yapicam artık bilmiyorum. Çok uzun oldu evet ama en kısa bu şekilde anlatabildim.Eksik anlattığım yer çok var. Hakkınızı helal edin bana bir akıl verin. Bir yanda çocuklarım bir yanda mücadele etmeyen, değer vermeyen bir eş. Evlilik iki kişilik ben çok yoruldum . Artık kendimi ona anlatma isteğim bile kalmadı. E devlet üzerinden randevu aldım görüşüm en azından ayrılsam bile her yolu denedim diycem.gorunurde somut bir delil yok gibi ama biz birbirimize uygun degilmisiz çok geç anladım.
Yazdıklarınızdan tek anladığım kendi çoçuklarına bunu yapan öğretmen müsvettesi kocanız öğrencilerine neler yapmaz
 
Eşinizin boşanmaya ikna olmasını beklerseniz daha çok beklersiniz. Siz iyi bir avukat bulup dava açacaksınız.3 çocuğum var gittim davamı açtım lütfen kararlı olun. Emin olun değişmiyorlar ve değişmeyecekler.
 
Beni linçleyecekler ama kadınlar bencil olmalı verici olmamalıyız çünkü hayatımızda ki herkes eş aile kv kp kardeş herkes bizi altın yumurtlayan tavuk görüyor kendince haklı çıkartarak bir kıl koparmaya yolmaya bakıyor anamızsa acindiriyor eş kişisi hayatı paylaşmak diyor kv kp sende var yaşlıyız bugünler için çocuk yaptık diyor çocukları e zaten boz doğurduk hiçbiri kendi gelmedi kadın hayatına parasına onuruna psikolojisine sahip çıkacak gerekirse bencil olacak bir cinnet bin çözüm kaba tabir kullanicam kadin güçlü olup kanmayacak akilli olacak bir adım ötesini düşünecek hep b planı olacak ve kendini düşünecek
katılıyorum size.dışarda çalış paranı kocaya ver evde çalış saygı görme niye çekelim ki bu çileyi?kadının hem eşiyle hem de ayrı birikimi olmalı yazıyorum sitede devamlı.çünkü bir erkeğin insafına bağlı olmamalı hayatı.Annelik bile başlıbaşına o kadar zor bir meslek ki daha ne kadar fedakarlık yapacağız bu erkeklere?elbette eve katkımız olacak ama son kuruşuna kadar değil son fiziki gücümüze kadar da değil
 
Yetişkin olma bilinci gerek bize. Burda hep "kocasının annesi" gibi davranan kadınların sorunlarını okuyoruz maalesef.

Kocaniza şevkat değil şehvet ile yaklaşın. Şevkat çocukların hakkı
 
KV boşan maaşını anangilemi yedir dedi sizemi yedirecegim demeliydiniz.
Dava açmak için eşin harekete geçmesi beklenmez avukata git anlat o açar davayı.
Sorun sende değil bence manipüle edilmissin bunun nedeni aynı apartmanda oturmaniz ayrilmissiniz ama baştan sizi çok iyi tanıdıkları için nasıl manipüle edileceğini iyi biliyorlar. Kendini suçlu hissetme sorun eş ve ailesi eşin gitsin terapi görsün diyecegim ama gitmez büyük ihtimalle o yüzden üste cikmaya devam edin kavgalarda kesinlikle alttan almayın bosanacaksaniz da gidin bir avukata
 
X