Herşey normal gidiyorken iç sıkıntısı, bunalım dayanamıyorum artık:(

U

Ummuerdem

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Mayıs 2019
14
4
31
Merhabalar, 32 yaşındayim iki evladım var.maddi bir sikintimiz yok, geçinip giriyoruz. eşimle de anlaşıyoruz.cocuklarimi da çok seviyorum.Herhangi bir somut sağlık sorunumuz da yok.Ama ben çok bunalıyorum, çok yoğun yalnızlık hissediyorum.Yatip uyumak istiyorum sürekli.Kaç gündür ev işi yemek vs yapamıyorum, mutfağa girince stres oluyorum, her yer dağılacak yine aynı şeyleri yapicam diye kafama takıyorum.Hic birşeye elimi sürmez oldum 3 4 gündür.Kafam çok dağınık, dikkatim çabucak dağılıyor.mesela bir işe başlıyorum o anda aklıma baska bir iş geliyor ona başlıyorum.İsleri bitiremiyorum.Surekli stresliyim evin içinde.Cabucak sıkılıyorum başladığım işlerden, yatip tembellik yapmak istiyorum.Tembel bi insan olmak istemiyorum ama böyle boş bos geçiyor günlerim.Buna benzer şeyler yaşayıp çözüm bulan var mı acaba
 
İnanın iki çocuk bakmak çok zor. Ev hanımı iseniz ve kendinize ait periyodik bir meşguliyetiniz yoksa ondan olabilir diye düşünüyorum
Çünkü ev zaten her gün aynı şeyler bitmek bilmez ve ev çocuk şeklinde gidiyorsanız normal diye düşünüyorum
 
Strongerwoman .!.:
İnanın iki çocuk bakmak çok zor. Ev hanımı iseniz ve kendinize ait periyodik bir meşguliyetiniz yoksa ondan olabilir diye düşünüyorum
Çünkü ev zaten her gün aynı şeyler bitmek bilmez ve ev çocuk şeklinde gidiyorsanız normal diye düşünüyorum
Genişletmek için tıkla...
Biri 8 biri 3 yaşında çocuklarım.ebelik bölümü mezunuyum lisans.cocuklarima bakmak için, mutlu bir aile hayatı sürdürebilmek için çalışmayı düşünmedim.esimin kazancı ile ciddi bir sıkıntı yasamadan geçiniyoruz. ailemden de uzakta yaşıyorum bu arada, yapayalnız hissediyorum. ev hanımlıği rolünden de çok sıkıldım.Yaptigimiz hiç bir iş gözükmüyor.o kadar vakit harcayıp emek verip birşeyler yapıyorum yemek temizlik vs ama iki güne yine aynı oluyor.Sabir sabır diyordum kendime ama tükenmis hissediyorum.hersey boş gelmeye başladı.Keyifle birşey yapamaz oldum, devamlı stres halindeyim :KK43: teşekkürler cevabınız için
 
Kan değerlerinize baktırın derim detaylı kan değerlerine. Bazı vitaminlerin eksikliği yorgunluk halsizlik ve depresif ruh hali oluşturabiliyor.
 
Ummuerdem .!.:
Biri 8 biri 3 yaşında çocuklarım.ebelik bölümü mezunuyum lisans.cocuklarima bakmak için, mutlu bir aile hayatı sürdürebilmek için çalışmayı düşünmedim.esimin kazancı ile ciddi bir sıkıntı yasamadan geçiniyoruz. ailemden de uzakta yaşıyorum bu arada, yapayalnız hissediyorum. ev hanımlıği rolünden de çok sıkıldım.Yaptigimiz hiç bir iş gözükmüyor.o kadar vakit harcayıp emek verip birşeyler yapıyorum yemek temizlik vs ama iki güne yine aynı oluyor.Sabir sabır diyordum kendime ama tükenmis hissediyorum.hersey boş gelmeye başladı.Keyifle birşey yapamaz oldum, devamlı stres halindeyim :KK43: teşekkürler cevabınız için
Genişletmek için tıkla...
Sosyal olarak yapabileceğiniz bir şey var mi?
Küçük daha okul çağına gelmemiş. Ondan ayrilmaniza biraz zaman var.
Oyun grubu tarzı aktivitelere götürebilir misiniz? 36 ay üzeri annesiz oluyor genelde siz de o sırada dinlenir, farklı insanlarla tanışirsiniz
Veya küçüğü babasına bırakabilir misiniz biraz? Dışarıda gideceğiniz hoşunuza giden kurs/arkadaşla çay sohbet/alışveriş yaparsınız
 
Bazı arkadaşlarımı görüyorum çok enerjik ve mutlu bir şekilde koşturuyorlar her işin üstesinden geliyorlar.nasil böyle olabiliyorlar anlayamıyorum.Benim içimden hicbirsey yapmak gelmiyor:KK43:
 
Önce sağlık ocağında kan değerleri ve troide baktırin. Eğer normal çıkarsa da ankisiyete olabilir. Doktor hafif bir sntidepresan verip seratonin seviyenizi yükseltir.
 
Merhaba mevsim geçişlerinde olduğumuz için çevremde kimle konuşsam bu tarz şeyler söylüyor.Mevsim geçişi depresyonu yaşıyor olabilirsiniz.Ne kadar süredir yaşadığınızı bilmiyorum.Dip depresyon yaşamış biri olarak ne kadar zor oldugunu anlayabiliyorum yasadiginizin.Antidepresan kullanıyorum bende psikiyatriste görünmenizi tavsiye ederim.
 
blackwiccan .!.:
Merhaba mevsim geçişlerinde olduğumuz için çevremde kimle konuşsam bu tarz şeyler söylüyor.Mevsim geçişi depresyonu yaşıyor olabilirsiniz.Ne kadar süredir yaşadığınızı bilmiyorum.Dip depresyon yaşamış biri olarak ne kadar zor oldugunu anlayabiliyorum yasadiginizin.Antidepresan kullanıyorum bende psikiyatriste görünmenizi tavsiye ederim.
Genişletmek için tıkla...
Öyle mi..ben de bir tek ben bu tarz şeyler yaşıyorum zannediyordum.size ilaçlar iyi geldi mi hafifledi mi depresyon durumunuz
 
Ummuerdem .!.:
Biri 8 biri 3 yaşında çocuklarım.ebelik bölümü mezunuyum lisans.cocuklarima bakmak için, mutlu bir aile hayatı sürdürebilmek için çalışmayı düşünmedim.esimin kazancı ile ciddi bir sıkıntı yasamadan geçiniyoruz. ailemden de uzakta yaşıyorum bu arada, yapayalnız hissediyorum. ev hanımlıği rolünden de çok sıkıldım.Yaptigimiz hiç bir iş gözükmüyor.o kadar vakit harcayıp emek verip birşeyler yapıyorum yemek temizlik vs ama iki güne yine aynı oluyor.Sabir sabır diyordum kendime ama tükenmis hissediyorum.hersey boş gelmeye başladı.Keyifle birşey yapamaz oldum, devamlı stres halindeyim :KK43: teşekkürler cevabınız için
Genişletmek için tıkla...
Güzel bir bölümüz var özel sektörde deneme amaçlı bir süre çalışabilirsiniz. 3 yaşındaki kreş çağına uygun. Hem size de iyi gelir sosyalleşme ortam değişikliği

Bunun yanında bir psikoloğa gidip görüşme yapsanız size de iyi gelir böyle her zaman her şeyi tek başına yüklenmek zorunda değiliz. Bazen yolu bulmak için destek gerekiyor 🌸
 
Strongerwoman .!.:
Sosyal olarak yapabileceğiniz bir şey var mi?
Küçük daha okul çağına gelmemiş. Ondan ayrilmaniza biraz zaman var.
Oyun grubu tarzı aktivitelere götürebilir misiniz? 36 ay üzeri annesiz oluyor genelde siz de o sırada dinlenir, farklı insanlarla tanışirsiniz
Veya küçüğü babasına bırakabilir misiniz biraz? Dışarıda gideceğiniz hoşunuza giden kurs/arkadaşla çay sohbet/alışveriş yaparsınız
Genişletmek için tıkla...
Bunları yapabilirim aslında ama farklı insanlarla tanışmaktan keyif alamıyorum:KK43: , herşeyden herkesten sıkıldım. Bazı hobilerim var esasında ama onlara bile başlayamiyorum.Örgü örmeyi severdim ama amaan yapsam ne olcak sanki diyorum.Bir anlamsizlik denizi içerisinde boğuluyor gibiyim:KK43:
 
Ummuerdem .!.:
Öyle mi..ben de bir tek ben bu tarz şeyler yaşıyorum zannediyordum.size ilaçlar iyi geldi mi hafifledi mi depresyon durumunuz
Genişletmek için tıkla...
İnanın ki yalnız değilsiniz.Tabi ki iyi geldi uykum düzene girdi .Bayağı sakinleştirdi.Baslarda sersem gibi yapıyor.Ama sonra alisiyorsunuz. Ama ilaçlar mucize değil.Bizim çabamız çok önemli bazen bazı şeyleri içimizden gelmeyerekte olsa yaptığımız için kendimizi takdir edebilmeliyiz.Misal duş almak yemek yapmak gibi basit şeyler bu dönemde o kadar zor oluyor ki .Bu sürecte bana minnettarlık günlüğü tutmak çok iyi gelmisti.
 
Ummuerdem .!.:
Merhabalar, 32 yaşındayim iki evladım var.maddi bir sikintimiz yok, geçinip giriyoruz. eşimle de anlaşıyoruz.cocuklarimi da çok seviyorum.Herhangi bir somut sağlık sorunumuz da yok.Ama ben çok bunalıyorum, çok yoğun yalnızlık hissediyorum.Yatip uyumak istiyorum sürekli.Kaç gündür ev işi yemek vs yapamıyorum, mutfağa girince stres oluyorum, her yer dağılacak yine aynı şeyleri yapicam diye kafama takıyorum.Hic birşeye elimi sürmez oldum 3 4 gündür.Kafam çok dağınık, dikkatim çabucak dağılıyor.mesela bir işe başlıyorum o anda aklıma baska bir iş geliyor ona başlıyorum.İsleri bitiremiyorum.Surekli stresliyim evin içinde.Cabucak sıkılıyorum başladığım işlerden, yatip tembellik yapmak istiyorum.Tembel bi insan olmak istemiyorum ama böyle boş bos geçiyor günlerim.Buna benzer şeyler yaşayıp çözüm bulan var mı acaba
Genişletmek için tıkla...
Evde çok duruyorsan ondan oluyordur canım. Ben de bir süredir evdeyim benzer sorunları yaşıyorum, havalar biraz toplasın kendimi kurtaracağım, daha önce de başıma gelmişti çünkü. Günlük en az 1 saat yürüyüş yapmaya çalış. Anksiyete falan filan evet belki öyledir ama çözümü basit; günlük olarak yürüyüş yapıp güneş ışığında insan görmek. Sabahları mini egzersiz de ekleyebilirsin rutinine. Ekmeği de azaltıp birkaç hedef de edinirsen (dil öğrenmek olur bir konuyu araştırmak olur fark etmez) hiçbir şeyin kalmaz
 
freya_ .!.:
Güzel bir bölümüz var özel sektörde deneme amaçlı bir süre çalışabilirsiniz. 3 yaşındaki kreş çağına uygun. Hem size de iyi gelir sosyalleşme ortam değişikliği

Bunun yanında bir psikoloğa gidip görüşme yapsanız size de iyi gelir böyle her zaman her şeyi tek başına yüklenmek zorunda değiliz. Bazen yolu bulmak için destek gerekiyor 🌸
Genişletmek için tıkla...
Cevabınız için teşekkür ederim öncelikle.Mesleğe çok ara verdim, hatta mezun olduktan sonra hiç çalışmadım diyebilirim.Simdi yeniden mesleğe dönmek... yapamam gibi geliyor, çoğu şeyi unuttum gibi.Bir de çalışma hayatı ile ev hayatını birlikte götürmek nasıl olur..çok zorlanır mıyım.. bilemiyorum.. Böyle düşüne düşüne kalıyorum birşeylere adım atamıyorum:KK43:
 
flylessbird .!.:
Evde çok duruyorsan ondan oluyordur canım. Ben de bir süredir evdeyim benzer sorunları yaşıyorum, havalar biraz toplasın kendimi kurtaracağım, daha önce de başıma gelmişti çünkü. Günlük en az 1 saat yürüyüş yapmaya çalış. Anksiyete falan filan evet belki öyledir ama çözümü basit; günlük olarak yürüyüş yapıp güneş ışığında insan görmek. Sabahları mini egzersiz de ekleyebilirsin rutinine. Ekmeği de azaltıp birkaç hedef de edinirsen (dil öğrenmek olur bir konuyu araştırmak olur fark etmez) hiçbir şeyin kalmaz
Genişletmek için tıkla...
Yürüyüşü deneyeceğim teşekkürler
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X