Herşey normal gidiyorken iç sıkıntısı, bunalım dayanamıyorum artık:(

flylessbird .!.:
Evet ama şu anki şikayetleri basit duruyor ve ilaçsız çözebileceği şeyler gibi görünüyor. İlaç biraz ileri seviyede alınmalı bence
Genişletmek için tıkla...
Zaten aksiyete ilaclari agir antidepresanlardan degil.sadece kaygiyi sebebsiz ic sıkılmalarini azaltıyor.
Tabi doktora gitmesi gerek belki doktor ilacada gerek duymaz.
Ama oyle yasanmiyor yani kendimden biliyorum.çok illet bise o iç daralmasi
 
O1deren87 .!.:
Zaten aksiyete ilaclari agir antidepresanlardan degil.sadece kaygiyi sebebsiz ic sıkılmalarini azaltıyor.
Tabi doktora gitmesi gerek belki doktor ilacada gerek duymaz.
Ama oyle yasanmiyor yani kendimden biliyorum.çok illet bise o iç daralmasi
Genişletmek için tıkla...
Bende de çok oluyor ama dediğim gibi genelde eve tıkılıp kalınca ve küçük de olsa bir hedefim olmayınca oluyor. Çözümü basit biraz gün ışığı alıp hedeflerini gerçekleştirmeye çalışmak. Bu hedef illa astronot olmak değil tabii ki. İlaç da bir çözüm ama doğal yollar varken ilacı ön sıraya koyamıyorum şahsen
 
Ummuerdem .!.:
Merhabalar, 32 yaşındayim iki evladım var.maddi bir sikintimiz yok, geçinip giriyoruz. eşimle de anlaşıyoruz.cocuklarimi da çok seviyorum.Herhangi bir somut sağlık sorunumuz da yok.Ama ben çok bunalıyorum, çok yoğun yalnızlık hissediyorum.Yatip uyumak istiyorum sürekli.Kaç gündür ev işi yemek vs yapamıyorum, mutfağa girince stres oluyorum, her yer dağılacak yine aynı şeyleri yapicam diye kafama takıyorum.Hic birşeye elimi sürmez oldum 3 4 gündür.Kafam çok dağınık, dikkatim çabucak dağılıyor.mesela bir işe başlıyorum o anda aklıma baska bir iş geliyor ona başlıyorum.İsleri bitiremiyorum.Surekli stresliyim evin içinde.Cabucak sıkılıyorum başladığım işlerden, yatip tembellik yapmak istiyorum.Tembel bi insan olmak istemiyorum ama böyle boş bos geçiyor günlerim.Buna benzer şeyler yaşayıp çözüm bulan var mı acaba
Genişletmek için tıkla...
Koronadan beri başımıza gelmeyen kalmadı,fark etmesekte savaş, ekonomik kriz ülkenin hali bunlar içimizde damla damla birikti hep bir huzursuzluk,uyku hali var size özel değil zaman zaman aynı şeyleri ben ve çevremde görüyorum.Müzik açmak,güzel bir diziye başlamak,balkona çiçek ekmek vb şeylerle enerjinizi yükseltin
 
flylessbird .!.:
Bende de çok oluyor ama dediğim gibi genelde eve tıkılıp kalınca ve küçük de olsa bir hedefim olmayınca oluyor. Çözümü basit biraz gün ışığı alıp hedeflerini gerçekleştirmeye çalışmak. Bu hedef illa astronot olmak değil tabii ki. İlaç da bir çözüm ama doğal yollar varken ilacı ön sıraya koyamıyorum şahsen
Genişletmek için tıkla...
Yalniz anksiyetedeki iç sıkıntısiyla normal zamanda gelen ic sıkıntısı farkli şeyler. Anksiyete olunca en sevdiğin hobiler bile amacsiz kalıyor. Hic bise zevk vermiyor. Öyle kolay olsaydi bunca kisi ilac içmezdi.devaminda ölum korkusu vb.duygular sıralanıyor.
Ya belkide aksiyete degildir.ilac alip almamasi bizim degil doktorun verecegi bi karardır
 
Ummuerdem .!.:
Merhabalar, 32 yaşındayim iki evladım var.maddi bir sikintimiz yok, geçinip giriyoruz. eşimle de anlaşıyoruz.cocuklarimi da çok seviyorum.Herhangi bir somut sağlık sorunumuz da yok.Ama ben çok bunalıyorum, çok yoğun yalnızlık hissediyorum.Yatip uyumak istiyorum sürekli.Kaç gündür ev işi yemek vs yapamıyorum, mutfağa girince stres oluyorum, her yer dağılacak yine aynı şeyleri yapicam diye kafama takıyorum.Hic birşeye elimi sürmez oldum 3 4 gündür.Kafam çok dağınık, dikkatim çabucak dağılıyor.mesela bir işe başlıyorum o anda aklıma baska bir iş geliyor ona başlıyorum.İsleri bitiremiyorum.Surekli stresliyim evin içinde.Cabucak sıkılıyorum başladığım işlerden, yatip tembellik yapmak istiyorum.Tembel bi insan olmak istemiyorum ama böyle boş bos geçiyor günlerim.Buna benzer şeyler yaşayıp çözüm bulan var mı acaba
Genişletmek için tıkla...
Ne yapmaktan hoşlanırsınız onu düşünün sizi meşgul edecek bir şey bulun. Psikoloğa da gidin bir de kan değerlerinize baktırın.
 
Ben de zaman zaman böyleyim. Son ana kadar bekletiyorum, yığılıyor çamaşırlar. Ütüyü erteliyorum. Yapsam bitecek ama içimden gelmiyor bir de çamaşır sepetini boşaltıyorum 3 gün sonra sepet yine tam dolmuş. Yaşadığım şehirde kalmak istemiyorum artık. Ailemin olduğu şehre gitmek de henüz nasip olmadı. Ve kafamda evliliğim ve eşimle ilgili sorunlar yaşadığımda böyle oluyor en çok. Emin olamadığımdan içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Ve sorguluyorum çoğunlukla neden birçok sorumluluğu kadın yapmak zorunda? Ben çalıştığım için çalışma saatlerinde hiçbir şey düşünmüyorum , sadece okul ve öğrencilerimle ilgiliyim o vakitlerde. Oğlum ne yemiş, fotoğraf paylaşılmış mi aklıma bile gelmiyor. Siz evde olduğunu için evin düzeni, çocuklar derken bir döngü var. Bu döngü zamanla yorucu ve sıkıcı olur.
Bir uzmana girebilirsiniz daha iyi hissedersiniz belki de. Size iyi gelen şeyleri düşünün, yapmaya çalışın.
Herkes enerjik ve mutlu değil emin olun. Özellikle sosyal medyada öyle hesaplar takip edip içten içe ben neden böyleyim diyorsanız öyle hesapları takibi bırakın bence.
 
Ben 1 hafta yıllık izin alınca böyle oluyorum. Çalışmak bana iyi geliyor. Oğlum 11 yaşında kızım da 3 yaşında. Bekar bir anneyim. Sabah işe gidiyorum çocukları okula kreşe bırakıyorum. Öğlen yemeğe çıkıyoruz bazen avm yakın alış verişe gidiyoruz bazen de bir kahve içmeye. Bazı zaman da sadece sohbet muhabbet ve bana çok iyi geliyor. Evde olunca tamamen rutin oluyor. Yemek temizlik bulaşık çocuklar hastalıklar falan. Size de değişiklik gerek. Yoksa bir adım ötesi depresyon
 
Bende çok kötüyüm kızlar hergün içime sıkıntı kasvet giriyor çok yoruldum artık geceleri uyuyamıyorum artık eczaneden Atarax aldım o biraz aldı kaygımı ayın 22 di randevum var psikiyatride gideceğim bakalım boğazımda nefesim gitti 2 defa ondan sonra yeniden depresyona girdim
 
O1deren87 .!.:
Yalniz anksiyetedeki iç sıkıntısiyla normal zamanda gelen ic sıkıntısı farkli şeyler. Anksiyete olunca en sevdiğin hobiler bile amacsiz kalıyor. Hic bise zevk vermiyor. Öyle kolay olsaydi bunca kisi ilac içmezdi.devaminda ölum korkusu vb.duygular sıralanıyor.
Ya belkide aksiyete degildir.ilac alip almamasi bizim degil doktorun verecegi bi karardır
Genişletmek için tıkla...
Doktora gittim, antidepresan ve bu sıkıntıyı azaltacak, hemen kısa sürede etki edecek bir ilaç yazdı.ilaclari kullanıyorum şimdi.ikinci ilacın hemen etkisini gördüm, bir sakinlik hali hissediyorum.
 
Menekse bahcesi .!.:
Koronadan beri başımıza gelmeyen kalmadı,fark etmesekte savaş, ekonomik kriz ülkenin hali bunlar içimizde damla damla birikti hep bir huzursuzluk,uyku hali var size özel değil zaman zaman aynı şeyleri ben ve çevremde görüyorum.Müzik açmak,güzel bir diziye başlamak,balkona çiçek ekmek vb şeylerle enerjinizi yükseltin
Genişletmek için tıkla...
Evet..ben de birkaç çiçek aldım eve, onlar bir neşe veriyor gerçekten ☺️
 
amelie01 .!.:
Ben de zaman zaman böyleyim. Son ana kadar bekletiyorum, yığılıyor çamaşırlar. Ütüyü erteliyorum. Yapsam bitecek ama içimden gelmiyor bir de çamaşır sepetini boşaltıyorum 3 gün sonra sepet yine tam dolmuş. Yaşadığım şehirde kalmak istemiyorum artık. Ailemin olduğu şehre gitmek de henüz nasip olmadı. Ve kafamda evliliğim ve eşimle ilgili sorunlar yaşadığımda böyle oluyor en çok. Emin olamadığımdan içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Ve sorguluyorum çoğunlukla neden birçok sorumluluğu kadın yapmak zorunda? Ben çalıştığım için çalışma saatlerinde hiçbir şey düşünmüyorum , sadece okul ve öğrencilerimle ilgiliyim o vakitlerde. Oğlum ne yemiş, fotoğraf paylaşılmış mi aklıma bile gelmiyor. Siz evde olduğunu için evin düzeni, çocuklar derken bir döngü var. Bu döngü zamanla yorucu ve sıkıcı olur.
Bir uzmana girebilirsiniz daha iyi hissedersiniz belki de. Size iyi gelen şeyleri düşünün, yapmaya çalışın.
Herkes enerjik ve mutlu değil emin olun. Özellikle sosyal medyada öyle hesaplar takip edip içten içe ben neden böyleyim diyorsanız öyle hesapları takibi bırakın bence.
Genişletmek için tıkla...
Instagram kullanıyordum, pek paylaşım yapmam, bazı sayfalari takip ediyordum.Ama evet onu da dondurdum birkaç gün önce.Bagimlilik gibi her boş anımda anlamsızca elime telefonu alıp bakıyordum.Bu bunalım halini tetiklediğini ya da etkilediğini düşünüyorum ben de.umarim uzun süre uzak kalabilirim sosyal medyadan.
 
Benim kendi aile hayatım çok sıkıntılı geçmişti.Babamin veremle başlayan, sonrasında ilerleyen ağır bir akciğer hastalığı vardı.Bütün çocukluğum gençliğim hasta bir baba ve depresif bir anne ile geçmiş.Suan fark edebiliyorum.annem hep mutsuz ve yorgun bir kadındı.Annem gibi olmak istemiyorum ama istemsizce onun gibi olmaya başladım😔
 
Iki cocukla senelerdir evde kalinca benzer seyleri hissedip derin bir depresyona girdim. Care o evden disari cikip kendine ait sana iyi hissettiren bir ugras ya da is bulmak. Yani ben oyle yaotim, kolay olmadi, hele iki cocukla ev yuku omzundayken inan zor degil ama kendimiz icin yapmak zorundayiz. O hal ilerledikce cok daha koyu oluyor insan. Bugun is gorusmem vardi, yarin deneme is gunum, otobanla 20 dakika araba surercek gidecegim eger is olursa. Psikolojim icin kendim icin bu zorlugun altina giriyorum. Sana iyi gelen seyleri bul, calismak, ev disi baska bir ortam olmasi bana iyi geliyor. Evimi cok sevsem de bir niktada herseyden bunalmis, yemek bile yapmak istemeyen bir kadina donustum yillar icinde. Zaman ayaga kalkma zamani, o guc icimizde var
 
tatlialirim .!.:
Iki cocukla senelerdir evde kalinca benzer seyleri hissedip derin bir depresyona girdim. Care o evden disari cikip kendine ait sana iyi hissettiren bir ugras ya da is bulmak. Yani ben oyle yaotim, kolay olmadi, hele iki cocukla ev yuku omzundayken inan zor degil ama kendimiz icin yapmak zorundayiz. O hal ilerledikce cok daha koyu oluyor insan. Bugun is gorusmem vardi, yarin deneme is gunum, otobanla 20 dakika araba surercek gidecegim eger is olursa. Psikolojim icin kendim icin bu zorlugun altina giriyorum. Sana iyi gelen seyleri bul, calismak, ev disi baska bir ortam olmasi bana iyi geliyor. Evimi cok sevsem de bir niktada herseyden bunalmis, yemek bile yapmak istemeyen bir kadina donustum yillar icinde. Zaman ayaga kalkma zamani, o guc icimizde var
Genişletmek için tıkla...
Çok haklısınız benim de böyle bir şeye ihtiyacım var.Markete, AVM'ye gitmek, komşu oturmaları vs. sıkıliyorum artık.Bunlarla sosyallestiğime ikna olamıyorum.Ya kurs gibi birşey düşüneceğim ya da iş hayatı..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X